W prezentowanym dziele artysta utrwalił wzruszającą scenę pożegnania rozgrywającą się przed wiejską chatą. Wyruszający na wojnę żołnierz żegna się z rodziną, w ramionach trzyma najmłodsze z dzieci, które za chwile odda stojącej obok żonie. Towarzyszące im kobiety załamują ręce, wyraźnie skonsternowany tym, co się dzieje zdaje się być również starszy z synów. Trzymany za rękę przez jedną z kobiet wydaje się dopytywać o powód wyjazdu ojca. Dodatkowego dynamizmu całej kompozycji nadają dwaj jeźdźcy w głębi obrazu tańczący na zniecierpliwionych koniach. Jeden z nich najprawdopodobniej dowódca wykonuje znaczący gest ponaglający mężczyznę. Całość płótna posiada bardzo ciekawą kompozycję, artysta z niezwykłą biegłością sportretował konie, co szczególnie uwidacznia się w sposobie malowania ukazanego z bocznej perspektywy białego ogiera. Niewątpliwie artysta, którego sygnatura umieszczona w lewym dolnym rogu obrazu nie jest czytelna, posiadał akademickie wykształcenie, cechy stylistyczne kompozycji wskazują, iż studiował w Monachium.