Józef Jaroszyński malarstwa uczył się w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po studiach zamieszkał w Delatynie nad Prutem. W Monachium otworzył własną pracownię malarską i od roku 1880 przebywał tam corocznie. W ostatnich latach życia przeniósł się do Monachium na stałe. W roku 1893 został członkiem zwyczajnym monachijskiego Kunstvereinu. Miesiące letnie spędzał w kraju odbywając wędrówki po Pokuciu, Podhalu, wykonując szkice i studia do swoich obrazów. Malował techniką olejną i akwarelą. We wczesnym okresie chętnie przedstawiał konie, później - pejzaże, sceny z polowania i z życia codziennego wsi huculskiej, podhalańskiej, ukraińskiej. Ponadto ukazywał kompozycje o tematyce historycznej i oparte na motywach literackich. Swoje prace prezentował na wystawach w Krakowie, Lwowie i Warszawie oraz w Wiedniu i Monachium. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach muzeów m.in.: Warszawy, Poznania, Petersburga i Lwowa.
Olej, płótno; 67 x 100 cm
Sygnowany p.d.: Jaroszyński
Józef Jaroszyński malarstwa uczył się w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po studiach zamieszkał w Delatynie nad Prutem. W Monachium otworzył własną pracownię malarską i od roku 1880 przebywał tam corocznie. W ostatnich latach życia przeniósł się do Monachium na stałe. W roku 1893 został członkiem zwyczajnym monachijskiego Kunstvereinu. Miesiące letnie spędzał w kraju odbywając wędrówki po Pokuciu, Podhalu, wykonując szkice i studia do swoich obrazów. Malował techniką olejną i akwarelą. We wczesnym okresie chętnie przedstawiał konie, później - pejzaże, sceny z polowania i z życia codziennego wsi huculskiej, podhalańskiej, ukraińskiej. Ponadto ukazywał kompozycje o tematyce historycznej i oparte na motywach literackich. Swoje prace prezentował na wystawach w Krakowie, Lwowie i Warszawie oraz w Wiedniu i Monachium. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach muzeów m.in.: Warszawy, Poznania, Petersburga i Lwowa.