Władysław Chmieliński był malarzem związanym z Warszawą, gdzie stale mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury, wśród nich m.in. wnętrza Zamku Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Po wojnie chętnie malował także konie na tle krajobrazu.
Obraz przedstawia rozpędzone zaprzęgi końskie wyjeżdżające ze wsi spod kościoła widniejącego po lewej stronie kompozycji. Lekkość pędzla, dbałość o szczegóły, dynamika ruchu zwierząt powodują, że obraz stanowi bardzo ekspresyjny element we wnętrzu wzbogacony kilkoma akcentami czerwieni chust kobiecych.
Olej, płótno; 35 x 50 cm
Sygnowany p. d.: Wł Chmieliński
Władysław Chmieliński był malarzem związanym z Warszawą, gdzie stale mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury, wśród nich m.in. wnętrza Zamku Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Po wojnie chętnie malował także konie na tle krajobrazu.
Obraz przedstawia rozpędzone zaprzęgi końskie wyjeżdżające ze wsi spod kościoła widniejącego po lewej stronie kompozycji. Lekkość pędzla, dbałość o szczegóły, dynamika ruchu zwierząt powodują, że obraz stanowi bardzo ekspresyjny element we wnętrzu wzbogacony kilkoma akcentami czerwieni chust kobiecych.