Malarz, krytyk artystyczny i publicysta. Studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych (od roku 1915), Akademii krakowskiej oraz w Paryżu i Rzymie. W latach dwudziestych kilkakrotnie brał udział w wystawach Formistów. Był autorem dekoracyjnych prac w warszawskich klubach "Pod Pikadorem" (1918) i w klubie Futurystów Polskich w Hotelu Europejskim (1919). Dużo podróżował. Swoją najdłuższą podróż z lat 1927-1928 opisał w książce "W 150 dni naokoło Świata" (Warszawa 1928). Zajmował się historią i krytyką sztuki; był autorem monografii Jacka Mierzejewskiego (Warszawa 1927), współpracował z "Tygodnikiem Ilustrowanym", "Kurierem Polskim", "Światem" i innymi czasopismami. W latach 1933-1935 był dyrektorem Instytutu Propagandy Sztuki (por. Irena Jakimowicz, Formiści, Warszawa 1989, s. 66).