W latach 1852-1858 studiował w SSP w Krakowie w pracowniach W. Łuszczkiewicza i W. Stattlera. Artysta odbywał podróże do Monachium i Wiednia. Mając 24 lata namalował jeden ze swoich najwybitniejszych obrazów: "Stańczyka". Uczestniczył w wystawach malarskich w Paryżu, gdzie był wyróżniany; został nagrodzony Legią Honorową. Od 1873 r. Matejko był dyrektorem SSP w Krakowie. Został honorowym członkiem akademii paryskiej, praskiej, wiedeńskiej , berlińskiej oraz Akademii Rafaelowskiej w Urbino. Twórczość artysty cechuje kunszt wykonania. Na kompozycję obrazów składają się wielopostaciowe sceny, często rozwinięte panoramicznie, rozgrywane w przestrzeni pierwszego planu. Dzieła cechuje potężna skala ekspresji; są odpowiednio kadrowane, kompozycja jest spiętrzona, przepełniona emocjami. W obrazach czytelna jest dramaturgia w aranżacji całych scen, jak również w oddaniu gestów i póz konkretnych postaci.
ołówek, papier, 23 x 27 cm
sygn. p. d.: JM
W latach 1852-1858 studiował w SSP w Krakowie w pracowniach W. Łuszczkiewicza i W. Stattlera. Artysta odbywał podróże do Monachium i Wiednia. Mając 24 lata namalował jeden ze swoich najwybitniejszych obrazów: "Stańczyka". Uczestniczył w wystawach malarskich w Paryżu, gdzie był wyróżniany; został nagrodzony Legią Honorową. Od 1873 r. Matejko był dyrektorem SSP w Krakowie. Został honorowym członkiem akademii paryskiej, praskiej, wiedeńskiej , berlińskiej oraz Akademii Rafaelowskiej w Urbino. Twórczość artysty cechuje kunszt wykonania. Na kompozycję obrazów składają się wielopostaciowe sceny, często rozwinięte panoramicznie, rozgrywane w przestrzeni pierwszego planu. Dzieła cechuje potężna skala ekspresji; są odpowiednio kadrowane, kompozycja jest spiętrzona, przepełniona emocjami. W obrazach czytelna jest dramaturgia w aranżacji całych scen, jak również w oddaniu gestów i póz konkretnych postaci.