Sygnowany w lewym dolnym narożniku pędzelkiem: Juliusz KossaK / 1889; na plecach po lewej u dołu nalepka, potwierdzająca udział w "jubileuszowej" wystawie krakowskiej w Domu Artystów: [druk.: ] ZWIĄZEK POWSZ. [ECHNY] ARTYSTÓW POLSKICH / W KRAKOWIE / Data przyjęcia [atram.: ] 5 / I. [druk.: ] 19 [atram.: ] 25. / [druk.: ] Autor [atram. ] Juliusz Kossak / [druk.: ] Tytuł [atram.: ] "Porwanie" / [atram.: ] Wyst. [awa] Jub. [ileuszowa] J. [uliusza] Kossaka / [druk.: ] Rodzaj... Rozmiar... / Cena [atram., wydrapana] Nr [atram. ] 10.; powyżej naklejone potwierdzenie autorstwa [mpis], podpisane przez Kazimierza
Buczkowskiego i Zbigniewa Bocheńskiego 29 lipca 1944 r. w Krakowie.
Malarz-akwarelista, rysownik i ilustrator, założyciel słynnej "dynastii" artystycznej.
Był w gruncie rzeczy samoukiem: nigdy nie odebrał systematycznego wykształcenia akademickiego. Przez krótki czas- równolegle ze studiami prawniczymi- uczył się rysunku u Jana Maszkowskiego we Lwowie, później korzystał ze wskazówek Piotra Michałowskiego; podczas pobytu w Paryżu (1855-1869) pracował pod kierunkiem Horacego Verneta a przez dziesięć miesięcy, w latach 1868-1869 w monachijskim atelier Franza Adama. W okresie "warszawskim" intensywnie współpracował z prasą ilustrowaną. Przyjaźnił się z przedstawicielami tutejszej "cyganerii" malarskiej: Franciszkiem Kostrzewskim, Henrykiem Pillatim, Wojciechem Gersonem oraz Marcinem Olszyńskim. W 1869 roku, po licznych podróżach, osiadł w Krakowie.
Perfekcyjny pod względem warsztatowym akwarelista o wielkiej łatwości procesu twórczego. Zaczynając jako kronikarz życia ziemiańskiego oraz zręczny malarz koni rychło, dzięki pomocy i protekcji najznamienitszych rodzin arystokratycznych, zyskał znaczna sławę i powodzenie. Za sprawą pracowitości i oryginalności swego talentu, pomimo kameralnego charakteru swych prac i skłonności do rodzajowości, stał się na podobieństwo Sienkiewicza w literaturze malarskim pamiętnikarzem świetności szlacheckiej Rzeczypospolitej. Akwarela ta, wedle wszelkiego prawdopodobieństwa rzeczywiście prezentowana na tyleż pośpiesznie, co przypadkowo i nieco niestarannie zorganizowanej, drugiej po warszawskiej "jubileuszowej" wystawie prac Juliusza Kossaka, otwartej w początku 1925 roku w krakowskim Domu Artystów, gromadzącej zaledwie sześćdziesiąt za to na ogół mniej znanych- jego prac, powstała zapewne (jak niezwykle jej podobna: Pod Somosierrą- branie języka z roku 1891 repr. w: K. Olszański, Juliusz Kossak, Wrocław... 1988, poz. 643) nie bez pośredniego wpływu syna Wojciecha, pracującego podówczas nad swą somossierską panoramą.
"PORWANIE" SZWOLEŻER 1. PUŁKU LEKKOKONNEGO GWARDII BIORĄCY JEŃCA ("JĘZYKA") PODCZAS KAMPANII HISZPAŃSKIEJ, 1889 r.
Akwarela na szkicu ołówkowym, biele gwaszem; papier naklejony na karton, 28,2 x 20,2 cm (w świetle nowego passe partout typu "wiedeńskiego")
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiSygnowany w lewym dolnym narożniku pędzelkiem: Juliusz KossaK / 1889; na plecach po lewej u dołu nalepka, potwierdzająca udział w "jubileuszowej" wystawie krakowskiej w Domu Artystów: [druk.: ] ZWIĄZEK POWSZ. [ECHNY] ARTYSTÓW POLSKICH / W KRAKOWIE / Data przyjęcia [atram.: ] 5 / I. [druk.: ] 19 [atram.: ] 25. / [druk.: ] Autor [atram. ] Juliusz Kossak / [druk.: ] Tytuł [atram.: ] "Porwanie" / [atram.: ] Wyst. [awa] Jub. [ileuszowa] J. [uliusza] Kossaka / [druk.: ] Rodzaj... Rozmiar... / Cena [atram., wydrapana] Nr [atram. ] 10.; powyżej naklejone potwierdzenie autorstwa [mpis], podpisane przez Kazimierza
Buczkowskiego i Zbigniewa Bocheńskiego 29 lipca 1944 r. w Krakowie.
Malarz-akwarelista, rysownik i ilustrator, założyciel słynnej "dynastii" artystycznej.
Był w gruncie rzeczy samoukiem: nigdy nie odebrał systematycznego wykształcenia akademickiego. Przez krótki czas- równolegle ze studiami prawniczymi- uczył się rysunku u Jana Maszkowskiego we Lwowie, później korzystał ze wskazówek Piotra Michałowskiego; podczas pobytu w Paryżu (1855-1869) pracował pod kierunkiem Horacego Verneta a przez dziesięć miesięcy, w latach 1868-1869 w monachijskim atelier Franza Adama. W okresie "warszawskim" intensywnie współpracował z prasą ilustrowaną. Przyjaźnił się z przedstawicielami tutejszej "cyganerii" malarskiej: Franciszkiem Kostrzewskim, Henrykiem Pillatim, Wojciechem Gersonem oraz Marcinem Olszyńskim. W 1869 roku, po licznych podróżach, osiadł w Krakowie.
Perfekcyjny pod względem warsztatowym akwarelista o wielkiej łatwości procesu twórczego. Zaczynając jako kronikarz życia ziemiańskiego oraz zręczny malarz koni rychło, dzięki pomocy i protekcji najznamienitszych rodzin arystokratycznych, zyskał znaczna sławę i powodzenie. Za sprawą pracowitości i oryginalności swego talentu, pomimo kameralnego charakteru swych prac i skłonności do rodzajowości, stał się na podobieństwo Sienkiewicza w literaturze malarskim pamiętnikarzem świetności szlacheckiej Rzeczypospolitej. Akwarela ta, wedle wszelkiego prawdopodobieństwa rzeczywiście prezentowana na tyleż pośpiesznie, co przypadkowo i nieco niestarannie zorganizowanej, drugiej po warszawskiej "jubileuszowej" wystawie prac Juliusza Kossaka, otwartej w początku 1925 roku w krakowskim Domu Artystów, gromadzącej zaledwie sześćdziesiąt za to na ogół mniej znanych- jego prac, powstała zapewne (jak niezwykle jej podobna: Pod Somosierrą- branie języka z roku 1891 repr. w: K. Olszański, Juliusz Kossak, Wrocław... 1988, poz. 643) nie bez pośredniego wpływu syna Wojciecha, pracującego podówczas nad swą somossierską panoramą.