Wystawa: Wystawa Sztuki Współczesnej, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Lwów (Lwów) 1913


Bibliografia:
Wystawa Sztuki Współczesnej, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Lwów (Lwów) 1913, reprodukcja w czarno-biała

Artur Tanikowski, Wizerunki człowieczeństwa, rytuały codzienności. Leopold Gottlieb i jego dzieło, Kraków, Universitas 2011, powr. 34


Urodzony w Drohobyczu w 1879 r. (dziś Ukraina), w polskiej rodzinie żydowskiej, Léopold Gottlieb, malarz, rysownik i rytownik, jest młodszym bratem słynnego malarza Maurycego. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1896-1902 pod kierunkiem m.in. Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Wykonuje już portrety w technice pasteli i akwareli na zamówienie. W 1903 kontynuował studia w Monachium u Antona Ažbé. W 1904 wyjechał do Paryża. Po powrocie do Krakowa uczęszczał do kręgu młodych żydowskich artystów i intelektualistów skupionych wokół malarza Samuela Hirszenberga, starszego brata Léona (portretowany przez Gottlieba w Paryżu, por. partia nr 30). z Pięciu Oczu. Z Krakowa udał się do Lwowa i Wiednia, gdzie był członkiem Hagenbundu. W 1906 wyjechał do Jerozolimy, gdzie objął katedrę malarstwa w szkole rzemieślniczej Becalela. W 1908 ponownie znalazł się w Paryżu, gdzie zetknął się z polskimi artystami i intelektualistami, m.in. z Melą Muter, Moïsem Kislingiem, Simonem Mondzainem, Elie Nadelmanem i Adolfem Baslerem. W czasie I wojny światowej wstąpił do legionów polskich Piłsudskiego. Ponownie opuścił Polskę na początku lat 20., mieszkając najpierw w Niemczech, a następnie od 1926 r. w Paryżu. W 1929 został członkiem grupy artystycznej Rytm. We Francji regularnie wystawia swoje prace w paryskich salonach, zwłaszcza d'Automne, des Indépendants, Société Nationale des Beaux-Arts, Tuileries, a także w stołecznych galeriach. Brał udział w wystawach sztuki polskiej, m.in. w Barcelonie, Wiedniu i Paryżu. Autor scen symbolicznych, biblijnych i rodzajowych, szczególnie ceniony jako portrecista. Jego portrety mężczyzn, malowane dużymi odcieniami mocnych kolorów, czasem ciemnych, są syntetyczne i mocne. Modelki są reprezentowane w jasnych i przyjemnych kolorach. W 1912 r.,u we Lwowie namalował portret swojej żony, z domu Aurelii Polturak. Przedstawia wdzięczną sylwetkę młodej kobiety o życzliwym uśmiechu. Gama delikatnych pastelowych kolorów gra na komplementarności różnych odcieni niebieskiego i żółtego, wsparta dużą plamą kolorowej bieli z sukienki modelki. Jedyna ciemna plama na obrazie, którą tworzą włosy młodej kobiety, skupia wzr., widza na jej głowie iw ten sposób symbolicznie podkreśla jej inteligencję. Rzeczywiście, urodzona w 1892 r.,u we Lwowie Aurelia Gottlieb zasłynie jako krytyk artystyczny i literacki. Zawdzięczamy mu między innymi naukową analizę sztuki Marca Chagalla (1931), przeprowadzoną z syjonistycznego punktu widzenia. Współcześni podkreślali jej życzliwość, ale także wolę działania i potrzebę wypowiadania się na rzecz idei syjonistycznej, której była mocno oddana. Jej mąż, na którego wywarłaby ogromny wpływ, także na poziomie artystycznym, darzył ją głębokim szacunkiem. Po śmierci Leopolda Gottlieba poświęciła się pracy społecznej. W czasie okupacji schroniła się w Lyonie i została sekretarzem Marca Jarbluma, przywódcy Organizacji Syjonistycznej Francji i Federacji Towarzystw Żydowskich Francji. Mimo zagrożeń nadal pracowała w ukryciu, pomagając rodzinom żydowskim. Została aresztowana przez gestapo podczas obławy na rue Sainte-Catherine w Lyonie w 1943 r.,u. Zginęła w Auschwitz. dr Ewa Bobrowska - CEBM SAS (firma ekspercka Bobrowska-Mielniczuk)