Obraz powstał w ramach serii Wybacz mi ojczyzno, w której artysta snuł własną opowieść o polskim malarstwie. Płótna z mniej lub bardziej rozpoznawalnymi przytoczeniami z obrazów polskich mistrzów minionych wieków zaludniał zminiaturyzowanymi postaciami wyciętymi z reprodukcji. Naklejane jedne na drugie, przemalowywane, wydzierane, zabazgrane gmatwaniną cytatów tworzyły wizualno-tekstowe układy, obrazy-kolaże o czytaniu malarstwa wbrew kanonom historii sztuki. Pojawiające się w tych obrazach portrety, zamalowane, wydrapane lub ginące pod napisami stają się częścią współczesnych narracji, w których muzealną sztukę zasłaniają krążki winylowych płyt lub dedykacje dla punkowych czy hiphopowych kapel.