Józef Mehoffer kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, Akademii wiedeńskiej, paryskiej École Nationale des Arts Décoratifs, Académie Colarossi, École Nationale des Beaux - Arts. Odbył liczne podróże artystyczne; zwiedził Francję, Szwajcarię, Włochy. W 1900 r. rozpoczął pracę na ASP w Krakowie, a w 1914 r. został rektorem tej uczelni. Mehoffer prowadził aktywną działalność artystyczną: był założycielem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, należał do wiedeńskiego Hagenbundu, Królewskiego Tow. Sztuk Pięknych w Brukseli, Sociéte Nationale des Beaux Arts w Paryżu. Wielokrotnie wystawiał w największych galeriach kraju i Europy, poza tym w Stanach Zjednoczonych. Działalność artystyczna Mehoffera koncentrowała się wokół trzech dziedzin: witraży, monumentalnego malarstwa ściennego oraz malarstwa sztalugowego. Artysta tworzył niezwykle dekoracyjne projekty witraży kościelnych zaliczane do kanonu europejskiej secesji. Sławę i uznanie przyniosły mu konkursowe kartony do kolegiaty św. Marcina we Fryburgu (zrealizowane). W malarstwie sztalugowym preferował tematykę typu symbolicznego, pejzaże, a przede wszystkim portrety, z których znaczna część przedstawia ulubioną modelkę - żonę artysty. W tego rodzaju malarstwie skłaniał się ku realizmowi, chociaż w większości jego obrazów widoczna jest stylizowana secesyjna linia ujęta w formę dekoracyjnego konturu części garderoby przedstawianej osoby, efektownego oparcie fotela, czy ozdobnie spiętej kotary.