Malarz, grafik, ilustrator, scenograf, absolwent krakowskiej ASP, gdzie w latach 1905 -1909 studiował u J. Mehoffera, jednocześnie zgłębiając historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zasadniczy wpływ na artystę wywarł pobyt w Paryżu (1909-1913) i podróż do Włoch, to pozwoliło mu na poznanie sztuki klasycznej i renesansowej u źródeł. Ponadto na własny, rozpoznawalny styl Borowskiego wpłynęła twórczość M. Denisa, A. Deraina, H. Matissa. Sielankowa tematyka, wyidealizowane, zatrzymane w ruchu postacie, zgeometryzowana forma, pastelowa kolorystyka, rytmiczne linie nadawały klimat nostalgii, nadrealnego spokoju. Był czołowym przedstawicielem nurtu klasycyzującego w polskim malarstwie międzywojennym. W latach 1927-32 należał do "Rytmu", którego był współzałożycielem i prezesem. Od 1926 r. należał do Stowarzyszenia Artystów Grafiów Ryt. Był również wykładowcą w Instytucie Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1927-33. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych.
Obraz prezentowany na wystawach Kolekcji pakoskiej zorganizowanych w Muzeum Narodowym w Gdańsku (2001/02 r.), Muzeum Okręgowym w Toruniu (2000 r.) oraz Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie (2001 r.).
Bibliografia:
Obraz reprodukowany w katalogu wystawy: Kolekcja pakoska. Wokół krakowskiej "Sztuki", Muzeum Okręgowe w Toruniu, opr. Anna Kroplewska-Gajewska, 2000, s. 28 - 29.
Olej, papier; 27,8 x 19,3 cm. Sygnowany ołówkiem p.d.: WB
Na odwrocie nalepki z wystaw:
1. Muzeum Narodowe w Gdańsku, z dopiskiem: Wystawa: |
Kolekcja pakoska - wokół | krakowskiej "Sztuki" | IX. 2001 - I. 2002
2. Muzeum Okręgowe w Toruniu, z dopiskiem:
Wystawa "Kolekcja pakoska. Wokół krakowskiej | "Sztuki"": 11. 08. - 29. 10. 2000 r.
3. Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, z dopiskiem:
Wystawa czynna od 12. 03. 01. | do 03. 09. 2001 r.
Malarz, grafik, ilustrator, scenograf, absolwent krakowskiej ASP, gdzie w latach 1905 -1909 studiował u J. Mehoffera, jednocześnie zgłębiając historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zasadniczy wpływ na artystę wywarł pobyt w Paryżu (1909-1913) i podróż do Włoch, to pozwoliło mu na poznanie sztuki klasycznej i renesansowej u źródeł. Ponadto na własny, rozpoznawalny styl Borowskiego wpłynęła twórczość M. Denisa, A. Deraina, H. Matissa. Sielankowa tematyka, wyidealizowane, zatrzymane w ruchu postacie, zgeometryzowana forma, pastelowa kolorystyka, rytmiczne linie nadawały klimat nostalgii, nadrealnego spokoju. Był czołowym przedstawicielem nurtu klasycyzującego w polskim malarstwie międzywojennym. W latach 1927-32 należał do "Rytmu", którego był współzałożycielem i prezesem. Od 1926 r. należał do Stowarzyszenia Artystów Grafiów Ryt. Był również wykładowcą w Instytucie Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1927-33. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych.
Obraz prezentowany na wystawach Kolekcji pakoskiej zorganizowanych w Muzeum Narodowym w Gdańsku (2001/02 r.), Muzeum Okręgowym w Toruniu (2000 r.) oraz Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie (2001 r.).
Bibliografia:
Obraz reprodukowany w katalogu wystawy: Kolekcja pakoska. Wokół krakowskiej "Sztuki", Muzeum Okręgowe w Toruniu, opr. Anna Kroplewska-Gajewska, 2000, s. 28 - 29.