Kobietą sportretowaną z gałązką złotokapu w dłoni jest ukochana żona Wlastimila Hofmana –Ada z domu Goller primo voto Hammer. Urodzona w 1884 roku, była trzynastym dzieckiem, wyczekaną córką Franciszka Gollera. Od najmłodszych lat ojciec dzielił się z nią pasją do sztuki, literatury i muzyki. W 1906 roku razem wybrali się na wystawę grupy „Manes“, z której ojciec zakupił obraz Na światło pędzla Wlastimila Hofmana. Ada Goller w 1905 roku poślubiła Ludwika Hammera – ciotecznego brata Wlastimila. Nie było to jednak szczęśliwe małżeństwo, a drogi Ady i Ludwika szybko się rozeszły. Mąż pracował do późna i wdawał się w liczne romanse, a Ada, pozostawiona sama sobie, nie mająca dzieci, żyła w osamotnieniu. Wszystko zmieniło się, gdy, na zaproszenie Ludwika, przyjechał i zamieszkał z nimi Hofman. Ada spędzała z artystą wiele czasu, prowadziła ożywione dyskusje. Pomagała mu przy pracy – sprzątała pracownię, czyściła pędzle, kupowała płótna. Często też pozowała mu do obrazów. W 1917 roku Ada zdecydowała się na wyjazd z Hofmanem do Krakowa. Życie w grodzie Kraka było jednak rozczarowaniem. Po odzyskaniu niepodległości i upadku Austro-Węgier zaczął się czechosłowacko-polski konflikt o granice. Zarówno Ada, jak i Hofman traktowani byli jako obcy, dodatkowo ich nieformalny związek potęgował wrogość. Zdecydowali się na wyjazd do Paryża, gdzie w kwietniu 1920 roku wzięli ślub cywilny. Tak oto zaczęło się ich nowe, wspólne życie. Jako małżeństwo mogli wreszcie rozpocząć życie towarzyskie. W tym samym roku wrócili do Krakowa, gdzie zbudowali pełen miłości dom.