Wystawiany: Wystawa monograficzna artysty w Muzeum Narodowym 1989, poz.194 (jako własność Izabelli i Jerzego Toeplitzów)
Wybitny malarz, grafik i rysownik. Uczeń Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i Józefa Pankiewicza. Związany z grupą Ekspresjonistów Polskich (pó¼niejszych formistów) w latach 1917-1919.
Znany krytyk W. Husarski, we wstępie do katalogu wystawy artysty w 1928 r. w salonie ZZPAP przy Nowym Świecie, pisał m.in.: "Wyjątkowe jego poczucie kolorystyczne kryło się za mgłą przyćmionego, szarosrebrnego tonu, mistrzowski rysunek unikał wszelkich popisowych sztuczek (...) Najwybitniejszą jednak może zaletą jego malarstwa jest poczucie waloru. Pod tym względem nie ma on bodaj w sztuce polskiej równego sobie mistrza".
kredki, węgiel na papierze,
51,5 x 47,4 cm,
sygnowany p.d. "Jacek Mierzejewski / Piotrowice / 1919"
Wystawiany: Wystawa monograficzna artysty w Muzeum Narodowym 1989, poz.194 (jako własność Izabelli i Jerzego Toeplitzów)
Wybitny malarz, grafik i rysownik. Uczeń Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i Józefa Pankiewicza. Związany z grupą Ekspresjonistów Polskich (pó¼niejszych formistów) w latach 1917-1919.
Znany krytyk W. Husarski, we wstępie do katalogu wystawy artysty w 1928 r. w salonie ZZPAP przy Nowym Świecie, pisał m.in.: "Wyjątkowe jego poczucie kolorystyczne kryło się za mgłą przyćmionego, szarosrebrnego tonu, mistrzowski rysunek unikał wszelkich popisowych sztuczek (...) Najwybitniejszą jednak może zaletą jego malarstwa jest poczucie waloru. Pod tym względem nie ma on bodaj w sztuce polskiej równego sobie mistrza".