Duże podobieństwo portretowanej damy do drugiej żony Jana Styki pozwala domniemywać, że jest to malarka Lucyna Olgiati. Artysta poślubił ją w roku 1886; wcześniej była jego uczennicą na kursach w szkole dra Baranieckiego w Krakowie. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie, m.in. we wcześniejszym Autoportrecie artysty z żoną (1886), a także w zachowanej fotografii [por.: Cz. Czapliński, The Styka Family Saga - Saga rodu Styków, New York 1988, ss. 15, 46].
Olej, płótno; 129,5 x 79,8 cm
Sygn. l. g.: Jan Styka | 1890.
Duże podobieństwo portretowanej damy do drugiej żony Jana Styki pozwala domniemywać, że jest to malarka Lucyna Olgiati. Artysta poślubił ją w roku 1886; wcześniej była jego uczennicą na kursach w szkole dra Baranieckiego w Krakowie. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie, m.in. we wcześniejszym Autoportrecie artysty z żoną (1886), a także w zachowanej fotografii [por.: Cz. Czapliński, The Styka Family Saga - Saga rodu Styków, New York 1988, ss. 15, 46].