Obraz reprodukowany:
Artur Tanikowski, Wizerunki człowieczeństwa, rytuały powszedniości. Leopold Gottlieb i jego dzieło, Universitas, Kraków, il. 74; poz. Kat. 235 s. 279
W Paryżu związany był ze środowiskiem Montparnasse`u, szczególnie blisko z kręgiem M. Kislinga i E. Zaka. Od lat 1920. przeważały w jego malarstwie kompozycje figuralne i portrety. Oferowany obraz jest doskonałym przykładem artystycznego mistrzostwa Leopolda Gottlieba w przedstawianiu postaci ludzkiej. Prezentowana kobieta to Zofia Nalepińska - Bojczukowa - graficzka i malarka, żona malarza Michajły Bojczuka. W latach 1909-1911 przebywała w Paryżu studiując w Académie Ranson u Paula Serusiera. Tam poznała Michajłę Bojczuka i weszła w skład grupy bojczukistów postulujących odrodzenie sztuki bizantyjskiej. Na przełomie 1926 i 1927 roku przebywała ponownie w Paryżu, na stypendium. Wtedy właśnie powstał jej portret namalowany przez Leopolda Gottlieba.
Gwasz, pastel, tektura;
64 x 42,5 cm
Sygn. i dedykowany p.d. A Mme Michajło (Leop. Gottlieb) Paris 927
Obraz reprodukowany:
Artur Tanikowski, Wizerunki człowieczeństwa, rytuały powszedniości. Leopold Gottlieb i jego dzieło, Universitas, Kraków, il. 74; poz. Kat. 235 s. 279
W Paryżu związany był ze środowiskiem Montparnasse`u, szczególnie blisko z kręgiem M. Kislinga i E. Zaka. Od lat 1920. przeważały w jego malarstwie kompozycje figuralne i portrety. Oferowany obraz jest doskonałym przykładem artystycznego mistrzostwa Leopolda Gottlieba w przedstawianiu postaci ludzkiej. Prezentowana kobieta to Zofia Nalepińska - Bojczukowa - graficzka i malarka, żona malarza Michajły Bojczuka. W latach 1909-1911 przebywała w Paryżu studiując w Académie Ranson u Paula Serusiera. Tam poznała Michajłę Bojczuka i weszła w skład grupy bojczukistów postulujących odrodzenie sztuki bizantyjskiej. Na przełomie 1926 i 1927 roku przebywała ponownie w Paryżu, na stypendium. Wtedy właśnie powstał jej portret namalowany przez Leopolda Gottlieba.