Jest to portret olejny autorstwa Włodzimierza Terlikowskiego, przedstawiający postać Xawerego Dunikowskiego. Artysta słynął ze swego burzliwego temperamentu, którego znamiona widoczne są w warstwie malarskiej jego prac. Swoje obrazy malował szybko, kształtując bryły za pomocą nakładanej szpachelką farby, w której niemal "rzeźbił". Dowodami na znajomość Terlikowskiego z Dunikowskim, rozpoczętą w okresie paryskim, są przekazy innych artystów przebywających w tamtych latach w Paryżu - można tu przywołać wspomnienia Zofii Stryjeńskiej;
Włodzimierz Terlikowski, malarz związany ze środowiskiem École de Paris. Studiował w Monachium i w Paryżu. Wiele podróżował po Europie, odwiedzając Anglię, Hiszpanię, Francję, Włochy, zwiedził także inne kontynenty, podróżując do Indii, Północnej Afryki, Australii i Nowej Zelandii. Zadebiutował w 1900 roku w Paryżu indywidualną wystawą w galerii Bernheim-Jeune. Od roku 1911 mieszkał na stałe w Paryżu, gdzie uczestniczył w licznych wystawach. Jego obrazy charakteryzują się żywą, nasyconą kolorystyką i bogatą fakturą malarską. Prace artysty znajdują się obecnie w zbiorach muzeów francuskich oraz w kolekcjach prywatnych.
olej, płótno, 55,5 x 38,5 cm,
sygn. p.d.: Terlikowski.
Jest to portret olejny autorstwa Włodzimierza Terlikowskiego, przedstawiający postać Xawerego Dunikowskiego. Artysta słynął ze swego burzliwego temperamentu, którego znamiona widoczne są w warstwie malarskiej jego prac. Swoje obrazy malował szybko, kształtując bryły za pomocą nakładanej szpachelką farby, w której niemal "rzeźbił". Dowodami na znajomość Terlikowskiego z Dunikowskim, rozpoczętą w okresie paryskim, są przekazy innych artystów przebywających w tamtych latach w Paryżu - można tu przywołać wspomnienia Zofii Stryjeńskiej;
Włodzimierz Terlikowski, malarz związany ze środowiskiem École de Paris. Studiował w Monachium i w Paryżu. Wiele podróżował po Europie, odwiedzając Anglię, Hiszpanię, Francję, Włochy, zwiedził także inne kontynenty, podróżując do Indii, Północnej Afryki, Australii i Nowej Zelandii. Zadebiutował w 1900 roku w Paryżu indywidualną wystawą w galerii Bernheim-Jeune. Od roku 1911 mieszkał na stałe w Paryżu, gdzie uczestniczył w licznych wystawach. Jego obrazy charakteryzują się żywą, nasyconą kolorystyką i bogatą fakturą malarską. Prace artysty znajdują się obecnie w zbiorach muzeów francuskich oraz w kolekcjach prywatnych.