Wystawiany
Wystawa prac malarskich S.I.Witkiewicza, Powiatowy Dom Kultury w Nowym Targu, sierpień 1937; Pierwsza wystawa portretów Firmy S.I. Witkiewicz, Stołeczny Dom Kultury w Warszawie, kwiecień-maj 1958, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Muzeum Narodowe w Warszawie, grudzień 1989-luty 1990.
Opisany
Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939). Katalog dzieł malarskich, oprac. Irena Jakimowicz przy współpracy. Anny Żakiewicz, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1990.
W 1924 r. Witkacy poznał w Zakopanem lekarza, dr Teodora Białynickiego-Birulę. Od tego czasu datowała się ich wieloletnia przyja¼ń, która znalazła wyraz w całej serii portretów Teodora i jego syna Michała wykonanych przez artystę w różnych konwencjach plastycznych. Witkacy wykonał też szereg wizerunków żony Teodora, Heleny. Prezentowany portret Teodora został określony przez Witkacego- zgodnie z typologią założonej w 1925 r. Firmy Portretowej- jako typ C będący wyrazem poszukiwania Czystej Formy zintensyfikowanego poprzez stosowanie używek, w tym wypadku kokainy. Demoniczna w swej ekspresji twarz modela nakreślona została dynamiczną nerwową kreską. Gamę barwną i ekspresyjne środki wyrazu pogłębiają widmowy, zjawiskowy typ wyobrażenia. Oferowany portret należy do rzadkich na rynku tak pięknych prac Witkacego.
pastel, papier
64 x 48 cm w świetle passe-partout
Sygn. l.d. Witkacy 1930 II/ T.C + Co
Na odwrocie nr 142 i nalepki Eksponowany na wystawie/ w Nowym Targu - sierpień 1957 r (podpis nieczytelny); PIERWSZA W WARSZAWIE/ WYSTAWA PORTRETÓW/ Firmy S.I.WITKIEWICZ/ ORGANIZOWANA PRZEZ STOŁECZNY DOM KULTURY/ ELEKTORALNA 12/ WARSZAWA - KWIECIEŃ - MAJ - 1957 ROKU/ DYREKTOR/ (podpis nieczytelny)
Wystawiany
Wystawa prac malarskich S.I.Witkiewicza, Powiatowy Dom Kultury w Nowym Targu, sierpień 1937; Pierwsza wystawa portretów Firmy S.I. Witkiewicz, Stołeczny Dom Kultury w Warszawie, kwiecień-maj 1958, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Muzeum Narodowe w Warszawie, grudzień 1989-luty 1990.
Opisany
Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939). Katalog dzieł malarskich, oprac. Irena Jakimowicz przy współpracy. Anny Żakiewicz, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1990.
W 1924 r. Witkacy poznał w Zakopanem lekarza, dr Teodora Białynickiego-Birulę. Od tego czasu datowała się ich wieloletnia przyja¼ń, która znalazła wyraz w całej serii portretów Teodora i jego syna Michała wykonanych przez artystę w różnych konwencjach plastycznych. Witkacy wykonał też szereg wizerunków żony Teodora, Heleny. Prezentowany portret Teodora został określony przez Witkacego- zgodnie z typologią założonej w 1925 r. Firmy Portretowej- jako typ C będący wyrazem poszukiwania Czystej Formy zintensyfikowanego poprzez stosowanie używek, w tym wypadku kokainy. Demoniczna w swej ekspresji twarz modela nakreślona została dynamiczną nerwową kreską. Gamę barwną i ekspresyjne środki wyrazu pogłębiają widmowy, zjawiskowy typ wyobrażenia. Oferowany portret należy do rzadkich na rynku tak pięknych prac Witkacego.