A. Karpiński zasłynął jako malarz kwiatów oraz portrecista. Kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego i J. Stanisławskiego, w Akademii Monachijskiej u Azbégo oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u K. Pochwalskiego. Był członkiem Grupy Dziesięciu, Grupy Zero, T.A.P. "Sztuka" i wiedeńskiej "Secesji". Od 1899 stale wystawiał w TPSP w Krakowie. Karpiński malował głównie wizerunki kobiet, które początkowo wpisywały się w stylistykę Młodej Polski, a od lat 20-tych reprezentowały typ portretu salonowego. Charakteryzowały się one gładką fakturą, stłumioną gamą barwną i rozproszonym światłocieniem.
Stefania Gieszczykiewicz była żoną Stefana Gieszczykiewicza - inżyniera, współprojektanta 17 wodnych elektrowni na świecie m.in. na Niagarze.
Olej na tekturze 98 x 71,5 cm
Sygnowany l.śr. - `a. Karpiński / 1939"
A. Karpiński zasłynął jako malarz kwiatów oraz portrecista. Kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego i J. Stanisławskiego, w Akademii Monachijskiej u Azbégo oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u K. Pochwalskiego. Był członkiem Grupy Dziesięciu, Grupy Zero, T.A.P. "Sztuka" i wiedeńskiej "Secesji". Od 1899 stale wystawiał w TPSP w Krakowie. Karpiński malował głównie wizerunki kobiet, które początkowo wpisywały się w stylistykę Młodej Polski, a od lat 20-tych reprezentowały typ portretu salonowego. Charakteryzowały się one gładką fakturą, stłumioną gamą barwną i rozproszonym światłocieniem.
Stefania Gieszczykiewicz była żoną Stefana Gieszczykiewicza - inżyniera, współprojektanta 17 wodnych elektrowni na świecie m.in. na Niagarze.