Wystawiany i opisany: 34 Salon Niezależnych w Paryżu w 1923 r. (poz. kat. 454)

Bolesław Biegas - wystawa indywidualna, Société d`Histoire et d`Etudes. Paryż, lipiec 1949
Jeden z najwybitniejszych modernistycznych rze¼biarzy i malarzy polskich osiadłych w Paryżu. Pod wpływem filozofii Stanisława Przybyszewskiego tworzył alegoryczno-symboliczne rze¼by i obrazy o tematyce oddającej dramat ludzkiej egzystencji. Dla stylistyki tych prac znamienne są dynamiczne formy o falistym zarysie i ekspresyjnie zdeformowane twarze-maski. Oryginalną formułę obrazowania wniosły jego "portrety sferyczne" będące próbą harmonijnego połączenia przestylizowanego wizerunku ludzkiego z ornamentyką, wpisania ludzkiej postaci w gęstą siatkę biegnących po łukach linii i przecinających się pryzmatycznie płaszczyzn. Do tej serii portretów należy oferowany wizerunek, dzieło wybitne, w którym kobieca postać wyłania się z wirowych rytmów abstrakcyjnej kompozycji; jej rysy stanowią integralną część wyspekulowanej, mozaikowej układanki. Dekoracyjne walory obrazu oparte są na zestawieniach barw stłumionych, kładzionych płaską plamą ograniczoną konturem. Analogię formalną stanowią repr. w katalogu wystawy "Bolesław Biegas 1877-1954. Rze¼ba. Malarstwa" (Muzeum Mazowieckie w Płocku 1997) prace datowane na ok. 1925 r. "Portret sferyczny" (il. 27, s. 114) i "Turecka tancerka" (il. 28, s. 115).

14
Bolesław BIEGAS (Koziczyn 1877 - Paryż 1954)

Portret sferyczny, przed 1923 r.

olej, płótno
97 x 78,5 cm
sygn. p.d.: B.Biegas

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Wystawiany i opisany: 34 Salon Niezależnych w Paryżu w 1923 r. (poz. kat. 454)

Bolesław Biegas - wystawa indywidualna, Société d`Histoire et d`Etudes. Paryż, lipiec 1949
Jeden z najwybitniejszych modernistycznych rze¼biarzy i malarzy polskich osiadłych w Paryżu. Pod wpływem filozofii Stanisława Przybyszewskiego tworzył alegoryczno-symboliczne rze¼by i obrazy o tematyce oddającej dramat ludzkiej egzystencji. Dla stylistyki tych prac znamienne są dynamiczne formy o falistym zarysie i ekspresyjnie zdeformowane twarze-maski. Oryginalną formułę obrazowania wniosły jego "portrety sferyczne" będące próbą harmonijnego połączenia przestylizowanego wizerunku ludzkiego z ornamentyką, wpisania ludzkiej postaci w gęstą siatkę biegnących po łukach linii i przecinających się pryzmatycznie płaszczyzn. Do tej serii portretów należy oferowany wizerunek, dzieło wybitne, w którym kobieca postać wyłania się z wirowych rytmów abstrakcyjnej kompozycji; jej rysy stanowią integralną część wyspekulowanej, mozaikowej układanki. Dekoracyjne walory obrazu oparte są na zestawieniach barw stłumionych, kładzionych płaską plamą ograniczoną konturem. Analogię formalną stanowią repr. w katalogu wystawy "Bolesław Biegas 1877-1954. Rze¼ba. Malarstwa" (Muzeum Mazowieckie w Płocku 1997) prace datowane na ok. 1925 r. "Portret sferyczny" (il. 27, s. 114) i "Turecka tancerka" (il. 28, s. 115).