"Z mrocznego wnętrza oświetlonego lampą naftową, której refleksy widoczne są w szybach okna, wyłania się tajemnicza postać kobiety w czarnym stroju, ożywionym zgaszoną czerwienią szala. [...] Kontury rozpływają się, są jakby zamglone."
Tak Portret Róży Schleichkorn opisuje Renata Weiss, autorka Akordów światła..., wysuwając równocześnie tezę o możliwych inspiracjach obrazami Olgi Boznańskiej, której twórczość młody Weiss miał okazję poznać na wystawach w krakowskim TPSP w latach 1898 i 1899.
Różę Schleichkorn (ur. 1876; od 1897 żona Szymona Teufela) Wojciech Weiss malował kilkakrotnie. W roku 1897 powstał jej portret inspirowany sztuką japońską (zbiory prywatne), w 1904 Róża była modelką do obrazu Przyjaciółki (MN we Wrocławiu).
por.: http://online.wojciechweiss.pl/navigart/select/all?page=3& limit= 48
olej, tektura
78 x 62 cm
sygn. p.d.: WW (monogram wiązany)
Na odwr. u góry po prawej stempel: 0118 | WW [numer katalogu rodzinnego i faksymile inicjałów artysty] obok tuszem cyfra: 4
Obraz reprodukowany i opisany w:
- R. Weiss, Akordy światła i koloru. Wojciech Weiss i Aneri, wyd. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli [2007], s. 40, nr kat 10, il. s. 41.
"Z mrocznego wnętrza oświetlonego lampą naftową, której refleksy widoczne są w szybach okna, wyłania się tajemnicza postać kobiety w czarnym stroju, ożywionym zgaszoną czerwienią szala. [...] Kontury rozpływają się, są jakby zamglone."
Tak Portret Róży Schleichkorn opisuje Renata Weiss, autorka Akordów światła..., wysuwając równocześnie tezę o możliwych inspiracjach obrazami Olgi Boznańskiej, której twórczość młody Weiss miał okazję poznać na wystawach w krakowskim TPSP w latach 1898 i 1899.
Różę Schleichkorn (ur. 1876; od 1897 żona Szymona Teufela) Wojciech Weiss malował kilkakrotnie. W roku 1897 powstał jej portret inspirowany sztuką japońską (zbiory prywatne), w 1904 Róża była modelką do obrazu Przyjaciółki (MN we Wrocławiu).
por.: http://online.wojciechweiss.pl/navigart/select/all?page=3& limit= 48