Lata 1880-1884 spędził Wyczółkowski w Warszawie, gdzie „starał się zdobyć popularność, ofiarowując publiczności [...] liczne portrety, sceny salonowe i obyczajowe komponowane za podnietą monachijskich i francuskich obrazów tego rodzaju [...] ćwiczył się w coraz śmielszym harmonizowaniu barw i zdecydowanych pociągnięciach pędzla.“
[Leon Wyczółkowski, Listy i wspomnienia, opracowała M. Twarowska, Wrocław 1960, s. 45].
Wówczas powstał także prezentowany portret, wyróżniający się wysmakowanym, subtelnym zestawem barw, potwierdzającym niezwykły talent Wyczółkowskiego jako kolorysty. Jak można wnosić z umieszczonej na odwrocie obrazu nalepki, Portret pani w czerwonej chustce był wystawiony w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Wystawy tej nie można jednak zidentyfikować, ze względu na enigmatyczne opisy w dawnych katalogach.
PORTRET PANI W CZERWONEJ CHUSTCE, 1884
olej, tektura
29,2 x 24,2 cm
sygn. l.g.: L. Wyczółkowski | 884
autorska dedykacja p.g: Panu Michałowi | na pamiątkę
Na odwrocie rysunek ołówkiem: Portret; głowa w lewym profilu - karykatura
Nalepka wystawy w TZSP w Warszawie; rok niewiadomy.
Lata 1880-1884 spędził Wyczółkowski w Warszawie, gdzie „starał się zdobyć popularność, ofiarowując publiczności [...] liczne portrety, sceny salonowe i obyczajowe komponowane za podnietą monachijskich i francuskich obrazów tego rodzaju [...] ćwiczył się w coraz śmielszym harmonizowaniu barw i zdecydowanych pociągnięciach pędzla.“
[Leon Wyczółkowski, Listy i wspomnienia, opracowała M. Twarowska, Wrocław 1960, s. 45].
Wówczas powstał także prezentowany portret, wyróżniający się wysmakowanym, subtelnym zestawem barw, potwierdzającym niezwykły talent Wyczółkowskiego jako kolorysty. Jak można wnosić z umieszczonej na odwrocie obrazu nalepki, Portret pani w czerwonej chustce był wystawiony w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Wystawy tej nie można jednak zidentyfikować, ze względu na enigmatyczne opisy w dawnych katalogach.