Młoda kobieta lat około trzydziestu patrzy wprost na widza dużymi, ciemnymi oczami o migdałowym wykroju. Z informacji na odwrociu płótna wynika, iż jest to pani Janowa Wilhelmowa de Krebs, żona lekarza sztabowego. Dama ubrana jest w bogatą suknię z tafty jedwabnej, typu "robe ? l`anglaise", z tiulowym przyozdobieniem mankietów i wykroju dekoltu. Na głowie mała, pudrowana peruka, w prawej dłoni wachlarz, w lewej ręce - wdzięcznym gestem zbliżonej do piersi - kwiat róży w pełnym rozkwicie. Motyw martwej natury z owoców ułożonych na stole, którego mały fragment widoczny jest w prawym dolnym narożniku kompozycji, stanowi miły, nieformalny akcent w tym oficjalnym wizerunku.
Portret o cechach typowych dla doby rokoka, prawdopodobnie dzieło malarza austriackiego. Pewien prowincjonalizm widoczny jest w sztywności upozowania i mało naturalnych gestach. Pomimo to portret prezentuje wysokie walory dekoracyjne: elementy stroju, deseń broszowanej tkaniny, przeźroczystość tiulu i koronek, połysk winogron, świadczą o wprawnym pędzlu autora obrazu.