Proweniencja:
Kolekcja Madame Olgi de Brožik, Paryż.
Poprzez spadek u obecnego właściciela.

Václav Brožík (1851-1901) był malarzem, historykiem sztuki i profesorem malarstwa pochodzenia czeskiego. Wybitna postać malarstwa historycznego drugiej połowy XIX wieku. Jest znany w Czechach i we Francji jako malarz historyczny i portrecista. Václav Brožík urodził się w Pradze w 1851 roku, w biednej rodzinie. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze pod kierunkiem profesora Emila Lauffera. Następnie kontynuował naukę w Niemczech, najpierw w Szkole Sztuk Pięknych w Dreźnie, a potem w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Malarz osiedlił się w Paryżu w 1876 roku. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Bonnata i Gérôme’a oraz brał udział w paryskim Salonie, gdzie prezentował głównie obrazy ilustrujące historię rodzinnej Czech. Członek Académie des Beaux-Arts w Paryżu i Akademii Nauk i Sztuk w Pradze, został uhonorowany przez cesarza Franciszka Józefa I tytułem „Brozik von Valrose”. Pod koniec lat 80. XIX wieku malarz dzielił swój czas między Paryż i Pragę. Od 1893 roku wykładał na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze, w dziale malarstwa historycznego. Václav Brožík zasłynął z obszernych kompozycji historycznych, przedstawiających ważne wydarzenia z historii Czech. Václav Brožík był cenionym portrecistą, który wykonał również liczne portrety osobowości swoich czasów oraz otoczenia. W trakcie swojej kariery otrzymał wiele wyróżnień. Jego styl charakteryzuje się wyczuciem szczegółu i ekspresyjnym użyciem koloru. Dzieła Václava Brožíka znajdują się w Zamku Praskim, Muzeum Narodowym w Pradze i Muzeum Miejskim w Pradze. W 2003 roku w Muzeum Narodowym w Pradze zorganizowano dużą wystawę monograficzną, przedstawiającą bogatą karierę malarza, którą tworzył w Paryżu i Pradze. Pojazd elektryczny