Portret przedstawia nadporucznika (odpowiednik polskiego porucznika) 56 Pułku Piechoty Austriackiej w mundurze polowym z roku 1918, a więc końcowego okresu wojny. Wskazuje na to miękki, leżący kołnierz z niewielkimi patkami w kolorze "stalowej zieleni" przypisanej
56 Pułkowi Piechoty stacjonującemu w okresie pokoju w Wadowicach. Na piersi widoczny jest złoty medal Die Tapfferkeit (za waleczność). Spod kurtki widoczne są rapcie od pendentu z zawieszoną na nich austriacką szablą oficera piechoty wzór 61, z rękojeścią owiniętą oficerskim temblakiem. Przedstawiony na portrecie oficer Bronisław Ostoja-Ostaszewski to zapewne późniejszy oficer 40 Pułku Strzelców Lwowskich wojska polskiego. Rocznik oficerski z 1924 r. wymienia go jako majora rezerwy tegoż pułku ze starszeństwem od 1919 r.
Olej, płótno naklejone na tekturę; 62,8 x 33,8 cm
Nie sygnowany
Portret przedstawia nadporucznika (odpowiednik polskiego porucznika) 56 Pułku Piechoty Austriackiej w mundurze polowym z roku 1918, a więc końcowego okresu wojny. Wskazuje na to miękki, leżący kołnierz z niewielkimi patkami w kolorze "stalowej zieleni" przypisanej
56 Pułkowi Piechoty stacjonującemu w okresie pokoju w Wadowicach. Na piersi widoczny jest złoty medal Die Tapfferkeit (za waleczność). Spod kurtki widoczne są rapcie od pendentu z zawieszoną na nich austriacką szablą oficera piechoty wzór 61, z rękojeścią owiniętą oficerskim temblakiem. Przedstawiony na portrecie oficer Bronisław Ostoja-Ostaszewski to zapewne późniejszy oficer 40 Pułku Strzelców Lwowskich wojska polskiego. Rocznik oficerski z 1924 r. wymienia go jako majora rezerwy tegoż pułku ze starszeństwem od 1919 r.