Obraz wystawiany, opisany:
Stanisław Ignacy Witkiewicz, SBWA, Zakopane, 1959 kat. poz. 129
Stanisław Ignacy Witkiewicz, Muzeum Narodowe Warszawa, 1990, kat. poz. I 1221
Jadwiga Stachurska, znana pod pseudonimem "Nena" jedynie na przestrzeni 7 lat została uwieczniona na blisko 100 portretach Witkacego. Przeprowadziła się wraz z matką oraz siostrą do Zakopanego w 1913 roku. Już wtedy Witkacy poznał przez przypadek ośmioletnią wówczas dziewczynkę, która bawiła się u stóp Giewontu z córką sławnej aktorki i ówczesnej kochanki artysty - Ireny Solskiej. W następnych latach spotykali się na arenie teatralnej Zakopanego, gdyż siostry Stachurskie grywały w miejscowych przedstawieniach. Bliskie kontakty nawiązali, gdy Nena zaczęła pracować w księgarni szwagra - Tadeusza Zwolińskiego. Kochanka Witkacego miała ściągać do sklepu rzeszę wielbicieli jej niezwykłej urody, a szczególnie znane były jej wyjątkowo smukłe i piękne dłonie. Romans o wiele starszego malarza z młodziutką Jadwigą z pewnością trwał już od 1929 roku. Oczywiście wówczas Witkacy był nadal w związku małżeńskim z Jadwigą Unrug oraz nie stronił od bliskiego towarzystwa innych kobiet. Jednak na przełomie lat 20. i 30. to właśnie portretowana Nena była najbliższą towarzyszką Witkacego w Zakopanem. Razem chodzili na uwielbiane przez artystę górskie wycieczki, jeździli na nartach oraz wspólnie odwiedzali przyjaciół. Burzliwy związek wygasł w 1935 roku, kiedy Nena wykończona ciągłymi zdradami i obsesją na punkcie nowej partnerki Czesławy Okińskiej wyjechała do Warszawy.
Zapis na obrazie wg regulaminu Firmy Portretowej znaczy: „T.B+E” - typ dziecinny - (B + E) - z powodu ruchliwości dzieci czysty typ B jest przeważnie niemożliwy - wykonanie więcej szkicowe. Typ B - rodzaj bardziej charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury. Odcieniem cech charakterystycznych, co nie wyklucza "ładności" w portretach kobiecych. Stosunek do modela obiektywny. „NP 3 – autor nie palił od trzech dni.
Obraz był własnością Neny Stachurskiej, potem jej siostry Modesty, która prowadziła z mężem Tadeuszem Zwolińskim księgarnię w Zakopanem. Od Zwolińskich kupiony w latach 60. przez rodzinę Knopów z Katowic.
PORTRET NENY STACHURSKIEJ, 1930
Pastel, papier; 64 x 49 cm
Sygnowany p.d.: Witkacy 1930 26/IV / (T.B+E) / NP 3+ Sz-Sz.
Na odwrocie papierowa nalepka wypełniona piórem: Jadwiga Stachurska / ul. Krupówki 51 / Księgarnia Nowa / Zakopane; kredką: Własność / p. Neny Stachurskiej / VII 1930 / Witkacy Zakopane; p. H. I F. Knop / Katowice; p. Elżbieta i Zygmunt Knop 1970 r. Katowice Ząbkowice
Obraz wystawiany, opisany:
Stanisław Ignacy Witkiewicz, SBWA, Zakopane, 1959 kat. poz. 129
Stanisław Ignacy Witkiewicz, Muzeum Narodowe Warszawa, 1990, kat. poz. I 1221
Jadwiga Stachurska, znana pod pseudonimem "Nena" jedynie na przestrzeni 7 lat została uwieczniona na blisko 100 portretach Witkacego. Przeprowadziła się wraz z matką oraz siostrą do Zakopanego w 1913 roku. Już wtedy Witkacy poznał przez przypadek ośmioletnią wówczas dziewczynkę, która bawiła się u stóp Giewontu z córką sławnej aktorki i ówczesnej kochanki artysty - Ireny Solskiej. W następnych latach spotykali się na arenie teatralnej Zakopanego, gdyż siostry Stachurskie grywały w miejscowych przedstawieniach. Bliskie kontakty nawiązali, gdy Nena zaczęła pracować w księgarni szwagra - Tadeusza Zwolińskiego. Kochanka Witkacego miała ściągać do sklepu rzeszę wielbicieli jej niezwykłej urody, a szczególnie znane były jej wyjątkowo smukłe i piękne dłonie. Romans o wiele starszego malarza z młodziutką Jadwigą z pewnością trwał już od 1929 roku. Oczywiście wówczas Witkacy był nadal w związku małżeńskim z Jadwigą Unrug oraz nie stronił od bliskiego towarzystwa innych kobiet. Jednak na przełomie lat 20. i 30. to właśnie portretowana Nena była najbliższą towarzyszką Witkacego w Zakopanem. Razem chodzili na uwielbiane przez artystę górskie wycieczki, jeździli na nartach oraz wspólnie odwiedzali przyjaciół. Burzliwy związek wygasł w 1935 roku, kiedy Nena wykończona ciągłymi zdradami i obsesją na punkcie nowej partnerki Czesławy Okińskiej wyjechała do Warszawy.
Zapis na obrazie wg regulaminu Firmy Portretowej znaczy: „T.B+E” - typ dziecinny - (B + E) - z powodu ruchliwości dzieci czysty typ B jest przeważnie niemożliwy - wykonanie więcej szkicowe. Typ B - rodzaj bardziej charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury. Odcieniem cech charakterystycznych, co nie wyklucza "ładności" w portretach kobiecych. Stosunek do modela obiektywny. „NP 3 – autor nie palił od trzech dni.
Obraz był własnością Neny Stachurskiej, potem jej siostry Modesty, która prowadziła z mężem Tadeuszem Zwolińskim księgarnię w Zakopanem. Od Zwolińskich kupiony w latach 60. przez rodzinę Knopów z Katowic.