Malarz, związany ze śląskim środowiskiem artystycznym, uczeń E. Eibischa w warszawskiej ASP. Po uzyskaniu dyplomu w 1956 osiadł na Śląsku, do 1974 zajmował się również pracą dydaktyczną. W latach 1965-1976 współpracował z warszawską Grupą Malarzy Realistów. Miał 22 wystawy indywidualne, jego prace znajdują się w zbiorach wielu polskich muzeów. Najbardziej znany i ceniony jako portrecista, malował również pejzaże i martwe natury.
olej, płótno, 69 x 42 cm
sygn. l.g.: O. Bierwiaczonek 1974
Malarz, związany ze śląskim środowiskiem artystycznym, uczeń E. Eibischa w warszawskiej ASP. Po uzyskaniu dyplomu w 1956 osiadł na Śląsku, do 1974 zajmował się również pracą dydaktyczną. W latach 1965-1976 współpracował z warszawską Grupą Malarzy Realistów. Miał 22 wystawy indywidualne, jego prace znajdują się w zbiorach wielu polskich muzeów. Najbardziej znany i ceniony jako portrecista, malował również pejzaże i martwe natury.