Franz Schmid-Breitenbach rozpoczął studia w 1874 roku w Kunstgewerbeschule w Monachium, w pracowni Alexandra Strähubera i Michaela Echtera. Dwa lata później zapisał się do pracowni Gyuli Benczúra i Ludwiga von Löfftza w Akademii Monachijskiej. Szybko zaczął wystawiać w Niemczech i poza granicami. W 1905 roku za zasługi dla Monachijskiego Stowarzyszenia Artystów otrzymał honorowe członkostwo tej organizacji. W 1908 został przewodniczącym Niemieckiego Stowarzyszenia Artystów. Brał udział w wielu wystawach międzynarodowych: 1909 Wiedeń, 1910 Santiago de Chile, 1911 Rzym i Moskwa.
Obraz ukazuje młodą Włoszkę, ubraną w tradycyjny, ludowy strój, grającą na mandolinie. Dzieło jest prawdopodobnie reminiscencją podróży artysty do Włoch. Przez całe XIX stulecie artyści niemieccy wyprawiali się do Italii z chęci uzupełnienia edukacji artystycznej, w poszukiwaniu malowniczych motywów. Obraz powstał prawdopodobnie w latach 80. lub 90. Malowany swobodnie i lekko, zwraca uwagę swą ciepłą, stonowaną kolorystyką. Schmid-Breitenbach specjalizował się w tematyce rodzajowej ukazującej prostotę i malowniczość życia bawarskich mieszczan i chłopów. Wykonywał też ilustracje do czasopism. Jego dzieła odznaczają się starannością wykonania i solidnym warsztatem.