Sportretowany nosi mundur Lejb-Gwardyjski Pułk Huzarów Jego Wysokości , w którym służył do 1832 r.

Michał Waijlejiwcz Paszkow (1802-1863) generał-porucznik armii rosyjskie. Od. 1819 r. junkier z gwardyjskim pułku kawalerii.. Od 1820 r. adiutant generała Arsenija Zakrewskiego. W 1822 r. wrócił do służby linowej. W 1829 r. awansowany na rotmistrza. W 1832 r. przeniesiony do Lejb-Gwardyjskiego Pułk Huzarów w stopniu sztabs-kapitana. Od 1834 figel-adiutant. Od 1838 pułkownik, dowódca eskadronu. W 1847 r. awansował na generała-majora w świcie monarchy. Rok później objął Departamentu Handlu Zagranicznego i Inspektorat Straży Granicznej. W 1856 r. awansowany na generał-porucznika. Od 1859 r. członkiem Państwowej Rady Hodowli Koni.

Nikołaj Karłowicz Baranow (1808 Wäätsa (Waetz) – 1863 Paide (Weißenstein, Biały Kamień)), malarz i litograf, radca kolegialny. Uczył się w Berlinie, Wiedniu, Monachium i Rzymie. Tworzył w Petersburgu. Wykonał portrety rosyjskich aktorów i aktorek oraz obrazy religijne do petersburskich kościołów katolickich i cerkwi prawosławnych. Namalował obraz ołtarzowy (Wniebowstąpienie) do kościoła luterańskiego w Weissenstein (1848). Uprawiał także malarstwo rodzajowe, głównie sceny myśliwskie. Jego "Portret starego włóczęgi" (1834) i pejzaż znajdują się w muzeum w Rydze. W 1859 r. za obraz "Widok karczmy w guberni Estlandzkiej" otrzymał tytuł malarza pejzażysty od Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu.

Malarz i sportretowany byli powinowatymi. Kuzynka Nikołaja Baranowa - Maria Trofimowna von Baranoff (1807-1887) była od 1829 r. żoną Michaiła Wasiljewicza Paszkowa.