Syn Franciszka, rzeźbiarza i dekoratora. Studiował w moskiewskiej Szkole Rysunku i Rzeźby, pod kierunkiem Siergieja Zaranki. W 1857 roku za "Portret studenta" Akademia Petersburska nadała mu tytuł "niekłassnyj chudożnik". Dalsze studia podjął w rzymskiej Akademii św. Łukasza, gdzie na konkursie uzyskał wielki srebrny medal. Po powstaniu styczniowym przebywał w Anglii, a następnie w Paryżu gdzie wykonywał ilustracje do czasopism, rzeźbił i rytował. Przebywał na zesłaniu w Wiatce gdzie udzielał lekcji rysunku, malował portrety, obrazy religijne (wykonał malowidła ścienne w miejscowym soborze). Po powrocie do Warszawy zyskał rozgłos jako ilustrator czasopism oraz utworów literackich (m.in. Juliusza Słowackiego, Elizy Orzeszkowej). W 1881 roku wykonał popularne do dziś ilustracje do "Pana Tadeusza". W 1883 roku został zaproszony do Paryża gdzie wykonywał ilustracje do dzieł Fenimora Coopera, Teophila Gauthiera i Williama Szekspira. W latach 1882-93 skupił się na ilustrowaniu dzieł Adama Mickiewicza. Malował także obrazy dla kościołów. Odbywał podróże, ilustrowane własnymi rysunkami. Rysując posługiwał się ołówkiem lub tuszem i gwaszem.
Węgiel, papier; 38 x 28 cm (w świetle p-p)
Sygnowany p.d.: andriolli / 1871
na odwrocie orzeczenie autorstwa Leszka Ludwikowskiego z 1982 r.
Syn Franciszka, rzeźbiarza i dekoratora. Studiował w moskiewskiej Szkole Rysunku i Rzeźby, pod kierunkiem Siergieja Zaranki. W 1857 roku za "Portret studenta" Akademia Petersburska nadała mu tytuł "niekłassnyj chudożnik". Dalsze studia podjął w rzymskiej Akademii św. Łukasza, gdzie na konkursie uzyskał wielki srebrny medal. Po powstaniu styczniowym przebywał w Anglii, a następnie w Paryżu gdzie wykonywał ilustracje do czasopism, rzeźbił i rytował. Przebywał na zesłaniu w Wiatce gdzie udzielał lekcji rysunku, malował portrety, obrazy religijne (wykonał malowidła ścienne w miejscowym soborze). Po powrocie do Warszawy zyskał rozgłos jako ilustrator czasopism oraz utworów literackich (m.in. Juliusza Słowackiego, Elizy Orzeszkowej). W 1881 roku wykonał popularne do dziś ilustracje do "Pana Tadeusza". W 1883 roku został zaproszony do Paryża gdzie wykonywał ilustracje do dzieł Fenimora Coopera, Teophila Gauthiera i Williama Szekspira. W latach 1882-93 skupił się na ilustrowaniu dzieł Adama Mickiewicza. Malował także obrazy dla kościołów. Odbywał podróże, ilustrowane własnymi rysunkami. Rysując posługiwał się ołówkiem lub tuszem i gwaszem.