Nikifor KRYNICKI (1895 - 1968)
Oferowana grupa piętnastu prac Nikifora, w której lwią część stanowią obrazy zakupione bezpośrednio u artysty przez prof. dr. med. Eugeniusza
Kodejszo - przedstawia głównie widoki małych miasteczek - Krynicy, Bobowej, Nowego Sącza, gdzie ten tak dziś popularny malarz prymitywista
"odmalowywał" podziwiany przez siebie świat. Miejskie i wiejskie kościółki, cerkiewki malowane są "precyzyjnie", z zachowaną, charakterystyczną dla Nikifora sumiennością i wolą nie przeoczenia nawet najmniejszego szczegółu. Ta "skrupulatność" opowiedziana językiem sztuki Nikifora zachwyca ponadczasowym idealizmem. Oprócz motywów pejzażowych prezentowane są także trzy obrazki wykonane kredkami. W tej innej technice wyrazu artystycznego jeszcze wyraźniej widać z jaką twórczą determinacją Nikifor rysował znany sobie świat. Sylwety postaci ogarnia wyrazisty kontur, kredka - najczęściej czarna, czasem granatowa i brązowa - mocno dociskana do papieru, odciska na nim głęboki dukt. Pola ograniczone zarysem artysta wypełnia delikatniejszym walorem, pociągnięcia są tu bardziej zamaszyste, ale podporządkowane konturowi.
W grupie prac wykonanych kredką zwraca uwagę bardzo interesująca, rozbudowana ikonograficznie, mająca swój pierwowzór w malarstwie ikon,
kompozycja "Sądu Ostatecznego" i zstępującego do Otchłani Chrystusa rozdzielającego zastępy zmarłych - uwaga: tu grupa aktów kobiecych i męskich - od diabłów czyhających na potępieńców. W kompozycji "Święcone" odnajdujemy częsty w sztuce Nikifora schemat ukazania postaci we wnętrzu. Tu scena została rozbudowana o bogactwowielkanocnych rekwizytów.
kredka, papier,
8,8 x 7,4 cm;
na odwrocie napis autorski: 20 ZŁ / Z / KRYNICYPAMIĄTKA oraz okrągły stempel: MISTRZ Z KRYNICY/ NIKIFOR
Nikifor KRYNICKI (1895 - 1968)
Oferowana grupa piętnastu prac Nikifora, w której lwią część stanowią obrazy zakupione bezpośrednio u artysty przez prof. dr. med. Eugeniusza
Kodejszo - przedstawia głównie widoki małych miasteczek - Krynicy, Bobowej, Nowego Sącza, gdzie ten tak dziś popularny malarz prymitywista
"odmalowywał" podziwiany przez siebie świat. Miejskie i wiejskie kościółki, cerkiewki malowane są "precyzyjnie", z zachowaną, charakterystyczną dla Nikifora sumiennością i wolą nie przeoczenia nawet najmniejszego szczegółu. Ta "skrupulatność" opowiedziana językiem sztuki Nikifora zachwyca ponadczasowym idealizmem. Oprócz motywów pejzażowych prezentowane są także trzy obrazki wykonane kredkami. W tej innej technice wyrazu artystycznego jeszcze wyraźniej widać z jaką twórczą determinacją Nikifor rysował znany sobie świat. Sylwety postaci ogarnia wyrazisty kontur, kredka - najczęściej czarna, czasem granatowa i brązowa - mocno dociskana do papieru, odciska na nim głęboki dukt. Pola ograniczone zarysem artysta wypełnia delikatniejszym walorem, pociągnięcia są tu bardziej zamaszyste, ale podporządkowane konturowi.
W grupie prac wykonanych kredką zwraca uwagę bardzo interesująca, rozbudowana ikonograficznie, mająca swój pierwowzór w malarstwie ikon,
kompozycja "Sądu Ostatecznego" i zstępującego do Otchłani Chrystusa rozdzielającego zastępy zmarłych - uwaga: tu grupa aktów kobiecych i męskich - od diabłów czyhających na potępieńców. W kompozycji "Święcone" odnajdujemy częsty w sztuce Nikifora schemat ukazania postaci we wnętrzu. Tu scena została rozbudowana o bogactwowielkanocnych rekwizytów.