Wystawiany: "Polski Paryż. École de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. Muzeum Narodowe w Szczecinie, grudzień 1999 marzec 2000,
Opisany i reprodukowany: "Polski Paryż. École de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Szczecinie, grudzień 1999 marzec 2000, il. barwna str.52
Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, WAiF Auriga, Warszawa 1992, opisany w wykazie prac, str.273
Najwybitniejsza polska malarka okresu Młodej Polski działająca w Monachium i Paryżu. Na ukształtowanie jej postawy artystycznej zasadniczy wpływ wywarła wyrafinowana sztuka Jamesa Whistlera, oraz swobodny sposób malowania artystów sytuujących się na pograniczu realizmu i impresjonizmu, Edouarda Maneta i Wilhelma Leibla. Była przede wszystkim portrecistką; stworzone przez nią wizerunki zarówno osób znanych jak i zwykłych modeli wpisują się w nurt ekspresyjnego portretu modernistycznego. W swych obrazach artystka skupiała się na twarzy modela oddając stan jego psychiki i nastrój chwili. Najistotniejszym elementem jej twórczości był kolor. Przejawiała wyra¼ne zamiłowanie do tonów chłodnych, subtelnie je różnicowała, eliminując kontrast linii i konturu.
olej, tektura,
90 x 68 cm
sygn. l.g. Olga Boznańska
Wystawiany: "Polski Paryż. École de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. Muzeum Narodowe w Szczecinie, grudzień 1999 marzec 2000,
Opisany i reprodukowany: "Polski Paryż. École de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Szczecinie, grudzień 1999 marzec 2000, il. barwna str.52
Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, WAiF Auriga, Warszawa 1992, opisany w wykazie prac, str.273
Najwybitniejsza polska malarka okresu Młodej Polski działająca w Monachium i Paryżu. Na ukształtowanie jej postawy artystycznej zasadniczy wpływ wywarła wyrafinowana sztuka Jamesa Whistlera, oraz swobodny sposób malowania artystów sytuujących się na pograniczu realizmu i impresjonizmu, Edouarda Maneta i Wilhelma Leibla. Była przede wszystkim portrecistką; stworzone przez nią wizerunki zarówno osób znanych jak i zwykłych modeli wpisują się w nurt ekspresyjnego portretu modernistycznego. W swych obrazach artystka skupiała się na twarzy modela oddając stan jego psychiki i nastrój chwili. Najistotniejszym elementem jej twórczości był kolor. Przejawiała wyra¼ne zamiłowanie do tonów chłodnych, subtelnie je różnicowała, eliminując kontrast linii i konturu.