Aleksander AUGUSTYNOWICZ (1865-1944)
Malarz, uczeń krakowskiej SSP w pracowni F. Szynalewskiego, W. Łuszczkiewicza i J. Matejki. Studia kontynuował w akademii monachijskiej, po czym odbył podróż artystyczną na Węgry i do Włoch. Mieszkał w Lwowie (1890-1914), Zakopanem (1914-1921) i Poznaniu (od 1921), skąd często wyjeżdżał do Zakopanego i na Huculszczyznę. Był członkiem lwowskiego Związku Artystów Polskich oraz członkiem TZSP. Brał udział w licznych wystawach w Polsce, a także w Wiedniu, Londynie, Monachium i Petersburgu. Najchętniej wypowiadał się w technice akwarelowej, malował portrety, martwe natury, pejzaże z okolic Tatr i Huculszczyzny.
Olej, płótno, 100 x 85 cm,
sygn. p.d.: Bolciowi / Augustynowicz 1900.
Aleksander AUGUSTYNOWICZ (1865-1944)
Malarz, uczeń krakowskiej SSP w pracowni F. Szynalewskiego, W. Łuszczkiewicza i J. Matejki. Studia kontynuował w akademii monachijskiej, po czym odbył podróż artystyczną na Węgry i do Włoch. Mieszkał w Lwowie (1890-1914), Zakopanem (1914-1921) i Poznaniu (od 1921), skąd często wyjeżdżał do Zakopanego i na Huculszczyznę. Był członkiem lwowskiego Związku Artystów Polskich oraz członkiem TZSP. Brał udział w licznych wystawach w Polsce, a także w Wiedniu, Londynie, Monachium i Petersburgu. Najchętniej wypowiadał się w technice akwarelowej, malował portrety, martwe natury, pejzaże z okolic Tatr i Huculszczyzny.