Kazimierz Pochwalski kształcił się u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, następnie u A. Wagnera i O. Seitza w Monachium oraz w Paryżu. Był związany z Krakowem, Warszawą, Wiedniem (wykładał na tamtejszej akademii). Artysta znany jest głównie ze swych portretów. Utrwalał wizerunki arystokracji krakowskiej i wiedeńskiej. Ukoronowaniem jego pracy był tytuł dworskiego portrecisty cesarza Franciszka Józefa. Ponadto malował liczne sceny rodzajowe oraz pejzaże.
Prezentowany portret ukazuje w dużym zbliżeniu na jednolitym białym tle ogorzałą twarz starszego mężczyzny z siwymi wąsami i brodą. Ubrany jest w ciemny strój z czerwona chustą przewiązaną pod szyją. Mocno skupione oczy patrzą przed siebie. Malowany jest swobodnymi pociągnięciami pędzla ze skupieniem uwagi na oddaniu rysu psychologicznego postaci.
Olej, płótno; 31 x 23,3 cm w świetle ramy
Sygnowany p. d.: Kaz. Pochwalski | MK Teodorowi Axentowiczowi
Kazimierz Pochwalski kształcił się u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, następnie u A. Wagnera i O. Seitza w Monachium oraz w Paryżu. Był związany z Krakowem, Warszawą, Wiedniem (wykładał na tamtejszej akademii). Artysta znany jest głównie ze swych portretów. Utrwalał wizerunki arystokracji krakowskiej i wiedeńskiej. Ukoronowaniem jego pracy był tytuł dworskiego portrecisty cesarza Franciszka Józefa. Ponadto malował liczne sceny rodzajowe oraz pejzaże.
Prezentowany portret ukazuje w dużym zbliżeniu na jednolitym białym tle ogorzałą twarz starszego mężczyzny z siwymi wąsami i brodą. Ubrany jest w ciemny strój z czerwona chustą przewiązaną pod szyją. Mocno skupione oczy patrzą przed siebie. Malowany jest swobodnymi pociągnięciami pędzla ze skupieniem uwagi na oddaniu rysu psychologicznego postaci.