Popularny malarz scen historycznych i batalistycznych, autor obrazów alegorycznych i religijnych, portrecista, ojciec malarzy Tadeusza i Adama. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, następnie w Rzymie, a w latach 1882-1885 u Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Po studiach spędził kilka lat w Paryżu, później mieszkał we Lwowie. W roku 1895 podróżował do Palestyny. Po 1900 mieszkał w Paryżu, skąd wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, Włoch i Grecji. Od 1919 wiele czasu spędzał we własnym domu na Capri. Uczestnik wielu wystaw, m.in. paryskich Salonów czy Wystawy Światowej w St. Louis (1904), cieszył się znaczną sławą. Był członkiem Akademii Św. Łukasza w Rzymie. Był również pomysłodawcą i współtwórcą sławnych panoram: "Racławickiej" (1892-1894; wraz z W. Kossakiem), "Golgoty" (1896), "Siedmiogrodzkiej" (1897), i "Męczeństwa Chrześcijan"(1899). Zajmował się ilustratorstwem, m.in. przygotował ilustracje do luksusowego wydania "Quo vadis?" Sienkiewicza.

22
Jan STYKA (1858 - 1925)

PORTRET MĘŻCZYZNY, 1883

Ołówek, papier; 22 x 16,5 cm w świetle p-p
Sygnowany u góry: (Ryso)wane w Sródmieściu u Hawełki na Ry(nku) | Kraków - wśród rozmowy dla Antoniego Wolniewicza; p.d.: JS. | Jan Styka | Kraków 1883 | 4 marca

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Popularny malarz scen historycznych i batalistycznych, autor obrazów alegorycznych i religijnych, portrecista, ojciec malarzy Tadeusza i Adama. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, następnie w Rzymie, a w latach 1882-1885 u Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Po studiach spędził kilka lat w Paryżu, później mieszkał we Lwowie. W roku 1895 podróżował do Palestyny. Po 1900 mieszkał w Paryżu, skąd wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, Włoch i Grecji. Od 1919 wiele czasu spędzał we własnym domu na Capri. Uczestnik wielu wystaw, m.in. paryskich Salonów czy Wystawy Światowej w St. Louis (1904), cieszył się znaczną sławą. Był członkiem Akademii Św. Łukasza w Rzymie. Był również pomysłodawcą i współtwórcą sławnych panoram: "Racławickiej" (1892-1894; wraz z W. Kossakiem), "Golgoty" (1896), "Siedmiogrodzkiej" (1897), i "Męczeństwa Chrześcijan"(1899). Zajmował się ilustratorstwem, m.in. przygotował ilustracje do luksusowego wydania "Quo vadis?" Sienkiewicza.