Rze¼biarz, inżynier i architekt. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u profesorów: Władysława Łuszczkiewicza, Walerego Gadomskiego i Jana Matejki. W latach 1875-1877 dzięki pozyskanemu stypendium uczył się w Wiedniu w pracowni Kasprara Zumbuscha, następnie podróżował do Włoch. Po powrocie do kraju pracował w fabryce porcelany w Nieborowie (jako modeler) oraz w manufakturze terakoty i porcelany Pawła Puzyny w Grużach na Litwie (jako kierownik artystyczny). W roku 1889 rozpoczął pracę jako modelator w Cesarskiej Fabryki Porcelany w Petersburgu. Tworzył w nurcie akademickim, około roku 1900 uległ secesji. Niestety niewiele zachowało się rze¼b tego wybitnego artysty. Jedna z nich to Świst i Poświst (powstało kilka wersji z lat 1910-1918) - sztandarowa figura polskiego modernizmu.
Brąz patynowany
średn. 42 cm
Sygnowany: Sł. Celiński 1882 r.
Rze¼biarz, inżynier i architekt. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u profesorów: Władysława Łuszczkiewicza, Walerego Gadomskiego i Jana Matejki. W latach 1875-1877 dzięki pozyskanemu stypendium uczył się w Wiedniu w pracowni Kasprara Zumbuscha, następnie podróżował do Włoch. Po powrocie do kraju pracował w fabryce porcelany w Nieborowie (jako modeler) oraz w manufakturze terakoty i porcelany Pawła Puzyny w Grużach na Litwie (jako kierownik artystyczny). W roku 1889 rozpoczął pracę jako modelator w Cesarskiej Fabryki Porcelany w Petersburgu. Tworzył w nurcie akademickim, około roku 1900 uległ secesji. Niestety niewiele zachowało się rze¼b tego wybitnego artysty. Jedna z nich to Świst i Poświst (powstało kilka wersji z lat 1910-1918) - sztandarowa figura polskiego modernizmu.