Malarz i rzeźbiarz pochodzenia żydowskiego. Studia artystyczne na kierunku rzeźby rozpoczął w Kijowie, pierwsze artystyczne sukcesy odniesione w 1912 roku zawiodły go do Paryża, gdzie pozostał do końca życia. Obracał się głównie w kręgu artystów żydowskich, dzielił pracownię z Chaimem Soutinem. Ze względu na stan zdrowia musiał porzucić rzeźbę i zaczął uprawiać malarstwo, co od razu zaowocowało wystawieniem jego prac w Salonie Niezależnych. W latach 20 kontynuował artystyczną edukację na Akademii Colarossi. W 1934 roku zajął nową pracownię na Montparnasse i czas ten należy uważać za przełom w jego twórczości oraz początek największej aktywności artystycznej. Okres ten został przerwany koniecznością wyjazdu z Paryża w związku z wybuchem II wojny światowej. Do stolicy powrócił w 1944 roku. Do końca życia pozostał niezwykle płodnym artystą, którego obrazy charakteryzuje melancholijny nastrój i szkicowy, ulotny charakter przedstawienia. Do najczęstszych tematów występujących w twórczości Dobrinskiego należą pejzaże z widokami francuskich miasteczek oraz portrety.