Proweniencja:
– Kolekcja Beaty i Wincentego Kirchmayerów – córki artysty i jej męża.
– Kolekcja Adama Kirchmayera (1864-1935) – brata Wincentego Kirchmayera.
– Kolekcji spadkobierców Adama Kirchmayera.
Kirchmayerowie byli znaną i wpływową krakowską rodziną kupiecko-bankierską. Córka Jana Matejki w 1892 roku poślubiła Wincentego Józefa Mariana Kirchmayera (1866-1908), z którym miała trójkę dzieci. Beata Kirchmayerowa była nowoczesną i przedsiębiorczą kobietą, wraz ze szwagrem – Adamem Kirchmayerem w 1894 roku wykupili udziały w „Fabryce pieców kaflowych w Dębnikach pod Krakowem Józefa Niedźwieckiego i Spółki“. W 1898 roku, po śmierci Józefa Niedźwieckiego, stali się jedynymi jej właścicielami. Fabryka znana była nie tylko z wytwarzania pieców kaflowych.
Beata Matejkówna wraz z Adamem Kirchmayerem współpracowali ze znakomitymi rzeźbiarzami, m.in. Konstantym Laszczką, Tadeuszem Błotnickim, czy Janem Szczepkowskim. Produkty firmy były nagradzane na licznych wystawach, mimo to produkcji majoliki zaprzestano około 1910 roku, a w 1919 zamknięto fabrykę.
ołówek, papier naklejony na tekturę
18,6 x 12,8 cm (w świetle passe-partout)
sygn p.d.: J.M. [monogram wiązany]
Proweniencja:
– Kolekcja Beaty i Wincentego Kirchmayerów – córki artysty i jej męża.
– Kolekcja Adama Kirchmayera (1864-1935) – brata Wincentego Kirchmayera.
– Kolekcji spadkobierców Adama Kirchmayera.
Kirchmayerowie byli znaną i wpływową krakowską rodziną kupiecko-bankierską. Córka Jana Matejki w 1892 roku poślubiła Wincentego Józefa Mariana Kirchmayera (1866-1908), z którym miała trójkę dzieci. Beata Kirchmayerowa była nowoczesną i przedsiębiorczą kobietą, wraz ze szwagrem – Adamem Kirchmayerem w 1894 roku wykupili udziały w „Fabryce pieców kaflowych w Dębnikach pod Krakowem Józefa Niedźwieckiego i Spółki“. W 1898 roku, po śmierci Józefa Niedźwieckiego, stali się jedynymi jej właścicielami. Fabryka znana była nie tylko z wytwarzania pieców kaflowych.
Beata Matejkówna wraz z Adamem Kirchmayerem współpracowali ze znakomitymi rzeźbiarzami, m.in. Konstantym Laszczką, Tadeuszem Błotnickim, czy Janem Szczepkowskim. Produkty firmy były nagradzane na licznych wystawach, mimo to produkcji majoliki zaprzestano około 1910 roku, a w 1919 zamknięto fabrykę.