Po roku 1924 Witkacy ograniczył swoją twórczość malarską do działalności Firmy Portretowej "S.I.Witkiewicz". Malował odtąd pastelowe portrety według, pięciu podstawowych typów A, B, C, D, E, ściśle określonych Regulaminem Firmy. Na portretach obok sygnatury często umieszczał informa-cje o zażytych używkach i narkotykach, których działanie na sobie eksperymentował.
Prezentowany portret, obdarzonej intrygującą urodą, pani Marii Kamińskiej powstał w specyficznych okolicznościach. Według wspomnień samej modelki i - opartego na nich - przekazu rodzinnego, Witkacy malował go w wyniku zakładu, twierdząc, że potrafi z pamięci odtworzyć rysy znanej mu osoby. Punktem odniesienia dla całej kompozycji była biała gwiazda, od której wyprowadził rysunek twarzy portretowanej. W napisach przy sygnaturze artysta określił portret jako dzieło Typu E, który według regulaminu Firmy Portretowej zakładał "dowolną interpretację psychologiczną". Adnotacje NP i N? świadczą ponadto, że autor powstrzymywał się od palenia i picia alkoholu. Skrót P.P.C. - znaczący "prawie po ciemku" - odnosi się do warunków w jakich powstał obraz. Marię Kamińską artysta malował jeszcze kilkakrotnie; inne jej portrety pochodzą z marca 1936 roku (porównaj: Katalog D.A.Rempex, 29 sierpnia 2002, nr 102, 205).
PORTRET MARII KAMIŃSKIEJ, marzec 1936
pastel, papier oliwkowy, 67,5 x 49 cm
sygnowany u dołu od lewej do prawej:
Witkacy 1936 | III (T.E) | NP N? | Ab Klingende Bierphase | P.P.C.
Po roku 1924 Witkacy ograniczył swoją twórczość malarską do działalności Firmy Portretowej "S.I.Witkiewicz". Malował odtąd pastelowe portrety według, pięciu podstawowych typów A, B, C, D, E, ściśle określonych Regulaminem Firmy. Na portretach obok sygnatury często umieszczał informa-cje o zażytych używkach i narkotykach, których działanie na sobie eksperymentował.
Prezentowany portret, obdarzonej intrygującą urodą, pani Marii Kamińskiej powstał w specyficznych okolicznościach. Według wspomnień samej modelki i - opartego na nich - przekazu rodzinnego, Witkacy malował go w wyniku zakładu, twierdząc, że potrafi z pamięci odtworzyć rysy znanej mu osoby. Punktem odniesienia dla całej kompozycji była biała gwiazda, od której wyprowadził rysunek twarzy portretowanej. W napisach przy sygnaturze artysta określił portret jako dzieło Typu E, który według regulaminu Firmy Portretowej zakładał "dowolną interpretację psychologiczną". Adnotacje NP i N? świadczą ponadto, że autor powstrzymywał się od palenia i picia alkoholu. Skrót P.P.C. - znaczący "prawie po ciemku" - odnosi się do warunków w jakich powstał obraz. Marię Kamińską artysta malował jeszcze kilkakrotnie; inne jej portrety pochodzą z marca 1936 roku (porównaj: Katalog D.A.Rempex, 29 sierpnia 2002, nr 102, 205).