Na odwrociu napisy wtórne: mal. 1896 r., nr 16 oraz nalepka z informacjami, m.in. o pochodzeniu obrazu z kolekcji Tadeusza Litawińskiego oraz wystawieniu w Biurze Wystaw Artystycznych w Zakopanem w 1957 r., nr inw. 16
Portret Wacława Koniuszki (1854 - 1900) powstał po jego powrocie ze studiów malarskich w Monachium do Krakowa (1885). Pełna wyrazu twarz modela, oświetlonego, łagodnym górnym światłem przywodzi skojarzenia z niektórymi bohaterami cyklu Syberyjskiego Malczewskiego. W tle postaci widoczne wnętrze pracowni, oszczędnie określone zaledwie kilkoma rekwizytami. Targany chorobami Koniuszko odwiedzał często pracownie swych kolegów, malarzy. Wspierali go wieloraką pomocą, częściowo sparaliżowanemu pomagali malować obrazy.
Malczewski oszczędnymi środkami malarskimi, w stonowanej kolorystyce, w rozproszonym świetle wydobył ekspresję twarzy przeżywającego dramat artysty.
olej, płótno, 42,5 x 53 cm
sygnowany u góry z prawej: J. Malczewski / portret W. Koniuszki
Na odwrociu napisy wtórne: mal. 1896 r., nr 16 oraz nalepka z informacjami, m.in. o pochodzeniu obrazu z kolekcji Tadeusza Litawińskiego oraz wystawieniu w Biurze Wystaw Artystycznych w Zakopanem w 1957 r., nr inw. 16
Portret Wacława Koniuszki (1854 - 1900) powstał po jego powrocie ze studiów malarskich w Monachium do Krakowa (1885). Pełna wyrazu twarz modela, oświetlonego, łagodnym górnym światłem przywodzi skojarzenia z niektórymi bohaterami cyklu Syberyjskiego Malczewskiego. W tle postaci widoczne wnętrze pracowni, oszczędnie określone zaledwie kilkoma rekwizytami. Targany chorobami Koniuszko odwiedzał często pracownie swych kolegów, malarzy. Wspierali go wieloraką pomocą, częściowo sparaliżowanemu pomagali malować obrazy.
Malczewski oszczędnymi środkami malarskimi, w stonowanej kolorystyce, w rozproszonym świetle wydobył ekspresję twarzy przeżywającego dramat artysty.