Ludwik Ferdynand Hohenzollern (1772-1806), książę, bratanek króla Prus, Fryderyka II Wielkiego. Jak wszyscy członkowie rodu poświęcił się karierze wojskowej. Od 1792 r. brał udział w wojnach z Republiką Francuską i cesarzem Napoleonem I. W 1799 awansował do rangi generała. Zginął w walce z kawalerią marszałka Lannes’a w czasie potyczki pod Saale. Był uzdolnionym kompozytorem, opublikował 13 utworów muzycznych, wysoko ocenionych przez Beethovena.
Józef Grassi (1757 Wiedeń-1838 Drezno)
Uznany malarz austriacki, autor portretów reprezentacyjnych arystokracji, także polskiej. Artysta przebywał w Polsce w latach 1791-1794, następnie zaś, w latach 1795-1799, w Wiedniu, skąd wyjechał do Drezna, by objąć stanowisko profesora tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Jego stojące na wysokim europejskim poziomie malarstwo wykazuje cechy akademizmu, będącego skutkiem oddziaływania środowiska wiedeńskiego, jak i modnego wówczas malarstwa angielskiego. Dla sztuki polskiej szczególne znaczenie mają jego portrety Tadeusza Kościuszki oraz księcia Józefa Poniatowskiego.
olej, płótno dublowane; wym. 93 x 65 cm
sygn. i dat. po prawej (słabo widocznie): J. Grassi Pin. Ad. 1806/a Dresden
Ludwik Ferdynand Hohenzollern (1772-1806), książę, bratanek króla Prus, Fryderyka II Wielkiego. Jak wszyscy członkowie rodu poświęcił się karierze wojskowej. Od 1792 r. brał udział w wojnach z Republiką Francuską i cesarzem Napoleonem I. W 1799 awansował do rangi generała. Zginął w walce z kawalerią marszałka Lannes’a w czasie potyczki pod Saale. Był uzdolnionym kompozytorem, opublikował 13 utworów muzycznych, wysoko ocenionych przez Beethovena.
Józef Grassi (1757 Wiedeń-1838 Drezno)
Uznany malarz austriacki, autor portretów reprezentacyjnych arystokracji, także polskiej. Artysta przebywał w Polsce w latach 1791-1794, następnie zaś, w latach 1795-1799, w Wiedniu, skąd wyjechał do Drezna, by objąć stanowisko profesora tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Jego stojące na wysokim europejskim poziomie malarstwo wykazuje cechy akademizmu, będącego skutkiem oddziaływania środowiska wiedeńskiego, jak i modnego wówczas malarstwa angielskiego. Dla sztuki polskiej szczególne znaczenie mają jego portrety Tadeusza Kościuszki oraz księcia Józefa Poniatowskiego.