PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
LITERATURA:
Jewish Artists of the School of Paris 1905-1939, Somogy Éditions d'Art, Paryż, 2015, s. 117.
Urodzony w żydowsko-ukraińskiej rodzinie kupców, Féder dorastał w Odessie na Ukrainie. W wieku 19 lat zaangażowanie się w rewolucyjny ruch robotniczy Bundu zmusiło go do szukania schronienia w Berlinie. Po pobycie w Niemczech przeniósł się do Genewy, gdzie uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych. Przyjechał do Paryża w 1908 roku i studiował w Académie Julian oraz w pracowni Henri Matisse'a. Feder spędził dużo czasu w La Rotonde Café, gdzie poznał Othona Friesza, Modiglianiego i Jacquesa Lipchitza. We wczesnych latach dwudziestych pracował dla gazet, takich jak Le Monde i La Presse, i zilustrował kilka książek, w tym prace Josepha Kessela i Arthura Rimbauda. W 1923 r. Zorganizował przyjęcie na cześć rosyjskiego poety Władimira Majakowskiego, które odcisnęło piętno na paryskiej cyganerii. Wraz z Michaiłem Łarionowem i Ossipem Zadkine był jednym z najbardziej aktywnych członków Związku Artystów Rosyjskich mieszkających w La Ruche. Pod rządami Vichy Feder i jego żona zostali aresztowani w czerwcu 1942 r. Po czteromiesięcznym internowaniu w więzieniu wojskowym Cherche-Midi, Feder został przeniesiony do Drancy i deportowany do Auschwitz w lutym 1943 r., Gdzie zginął.
olej, płótno
wymiary: 72 x 62cm
sygn. ‘Feder’ (prawy dół)
PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
LITERATURA:
Jewish Artists of the School of Paris 1905-1939, Somogy Éditions d'Art, Paryż, 2015, s. 117.
Urodzony w żydowsko-ukraińskiej rodzinie kupców, Féder dorastał w Odessie na Ukrainie. W wieku 19 lat zaangażowanie się w rewolucyjny ruch robotniczy Bundu zmusiło go do szukania schronienia w Berlinie. Po pobycie w Niemczech przeniósł się do Genewy, gdzie uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych. Przyjechał do Paryża w 1908 roku i studiował w Académie Julian oraz w pracowni Henri Matisse'a. Feder spędził dużo czasu w La Rotonde Café, gdzie poznał Othona Friesza, Modiglianiego i Jacquesa Lipchitza. We wczesnych latach dwudziestych pracował dla gazet, takich jak Le Monde i La Presse, i zilustrował kilka książek, w tym prace Josepha Kessela i Arthura Rimbauda. W 1923 r. Zorganizował przyjęcie na cześć rosyjskiego poety Władimira Majakowskiego, które odcisnęło piętno na paryskiej cyganerii. Wraz z Michaiłem Łarionowem i Ossipem Zadkine był jednym z najbardziej aktywnych członków Związku Artystów Rosyjskich mieszkających w La Ruche. Pod rządami Vichy Feder i jego żona zostali aresztowani w czerwcu 1942 r. Po czteromiesięcznym internowaniu w więzieniu wojskowym Cherche-Midi, Feder został przeniesiony do Drancy i deportowany do Auschwitz w lutym 1943 r., Gdzie zginął.