Malarz związany z Ziemią Lubelską, zwłaszcza Lublinem i Nałęczowem. Syn uczestnika Powstania Styczniowego, publicysty Henryka Wiecieńskiego. Ukończył kurs rysunku i malarstwa w pracowni Wojciech Gersona w Warszawie. W latach 1896-1902 studiował na krakowskiej Akademii. Następnie wyjechał do Monachium oraz Włoch (przebywał głównie we Florencji). Do kraju wrócił w roku 1905. Osiadł w Lublinie, gdzie uczył rysunku m.in. w gimnazjum Czarnieckiej, szkole Chmielewskiego i Szkole Handlowej Vetterów. W latach 1920 wraz z Zygmuntem Bartkiewiczem założył i pro-wadził w Lublinie Wolną Szkołę Malarstwa, Rysunku i Rze¼by. Był także jednym ze współzałożycieli powstałego w roku 1936 lubelskiego Związku Artystów Plastyków. Jego prace, głównie portrety, przedstawiają członków miejscowej inteligencji. Malarstwo Wiercieńskiego było wielokrotnie eksponowane na wystawach i nagradzane. Możliwe, że na obrazie przedstawiony został jeden z przedstawicieli słynnego rodu Goleniszczewów-Kutuzowów. Z dostępnych informacji wynika, że na terenie Polski przebywał w tym okresie jeden z braci Tołstojów-Goleniszczewów-Kutuzowów (kiedyś rotmistrz pułku huzarów) - prawnuk słynnego dowódcy Michaiła Iłłarionowicza Kutuzowa - Paweł Pawłowicz (1843-1914) lub Konstanty Pawłowicz. Innym przedstawicielem rodu, który miał powiązania z terenami zaboru rosyjskiego był Arkadij Wasiliewicz Goleniszczew-Kutuzow (zm. 1859) - senator i zastępca sekretarza stanu ministra do spraw Królestwa Polskiego. Możliwe, że sportretowanym jest jeden z jego synów - Piotr (ur. 1845) - z zawodu publicysta.