Tadeusz Ajdukiewicz studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1868-73) u W. Łuszczkiewicza a następnie jako stypendysta w Akademii wiedeńskiej (1873-74). Przez następny rok uczył się u O. Seitza i A. Wagnera w Akademii monachijskiej i prywatnie w pracowni J. Brandta. Po studiach powrócił do kraju i przebywał na Ukrainie. W roku 1877 wyjechał do Paryża skąd wspólnie z W. Branickim udał się w podróż po Bliskim Wschodzie.
Po powrocie zamieszkał w Krakowie skąd w 1882 r, przeniósł się do Wiednia i przejął pracownię (1884) po H. Makarcie. Znany i ceniony jako malarz otrzymywał wiele zamówień na obrazy i portrety z kręgów arystokratyczno-dworskich. Po roku 1893 często wyjeżdżał z Wiednia - przebywał wówczas w Londynie, Sofii, Konstantynopolu, Bukareszcie i Petersburgu. Około 1904 r. przeniósł się z Wiednia do Bukaresztu gdzie był nadwornym malarzem rumuńskiego dworu. Po wybuchu I wojny światowej wrócił do kraju i wstąpił do Legionów. Zmarł w szpitalu polowym na zapalenie płuc. Ceniony jako portrecista malował monarchów i arystokrację oraz osoby z kręgów artystycznych i mieszczańskich. Popularnością cieszyły się jego obrazy o tematyce wojskowej przedstawiające przeglądy armii, parady i rewie wojsk oraz sceny wschodnie i polowania.
Portret przedstawia niewątpliwie wysokiego generała armii rosyjskiej w paradnym mundurze generalskim z końca XIX i początków XX wieku. Mimo iż postać portretowanego potraktowana jest bardzo szkicowo, to z pewnych szczegółów umundurowania, z ogólnej sylwetki można wnioskować, iż jest to generał adiutant cesarza Mikołaja II.
Błękitna wstęga orderowa. Przechodząca z prawego ramienia do lewego boku oraz srebrna gwiazda na lewej piersi wskazują, iż portretowany posiadał Order św. Andrzeja, nadawany niezwykle rzadko i tylko najwyżej postawionym osobom. Posiadali go automatycznie wszyscy członkowie rodziny cesarskiej, Zarówno to odznaczenie jak i inne liczne odznaczenia zaznaczone na mundurze portretowanego sugerują, iż być może jest nim jeden z licznych książąt.
Z kolei fizjonomia portretowanego (charakterystyczna broda i wysoki wzrost) sugerują, iż może nim być w. Ks. Mikołaj Mikołajewicz Romanow, stryj Mikołaja II i przyszły głównodowodzący armią rosyjską podczas I wojny światowej.
[Mieczysław Siciński]
PORTRET KONNY WIELKIEGO KSIĘCIA MIKOŁAJA MIKOŁAJEWICZA ROMANOWA, GENERAŁA ADIUTANTA CESARZA ROSJI MIKOŁAJA II ROMANOWA, 1902 r.
Olej, deska; 46 x 36,5 cm
Sygn. p.d.: Tadeusz Ajdukiewicz | 1902
Tadeusz Ajdukiewicz studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1868-73) u W. Łuszczkiewicza a następnie jako stypendysta w Akademii wiedeńskiej (1873-74). Przez następny rok uczył się u O. Seitza i A. Wagnera w Akademii monachijskiej i prywatnie w pracowni J. Brandta. Po studiach powrócił do kraju i przebywał na Ukrainie. W roku 1877 wyjechał do Paryża skąd wspólnie z W. Branickim udał się w podróż po Bliskim Wschodzie.
Po powrocie zamieszkał w Krakowie skąd w 1882 r, przeniósł się do Wiednia i przejął pracownię (1884) po H. Makarcie. Znany i ceniony jako malarz otrzymywał wiele zamówień na obrazy i portrety z kręgów arystokratyczno-dworskich. Po roku 1893 często wyjeżdżał z Wiednia - przebywał wówczas w Londynie, Sofii, Konstantynopolu, Bukareszcie i Petersburgu. Około 1904 r. przeniósł się z Wiednia do Bukaresztu gdzie był nadwornym malarzem rumuńskiego dworu. Po wybuchu I wojny światowej wrócił do kraju i wstąpił do Legionów. Zmarł w szpitalu polowym na zapalenie płuc. Ceniony jako portrecista malował monarchów i arystokrację oraz osoby z kręgów artystycznych i mieszczańskich. Popularnością cieszyły się jego obrazy o tematyce wojskowej przedstawiające przeglądy armii, parady i rewie wojsk oraz sceny wschodnie i polowania.
Portret przedstawia niewątpliwie wysokiego generała armii rosyjskiej w paradnym mundurze generalskim z końca XIX i początków XX wieku. Mimo iż postać portretowanego potraktowana jest bardzo szkicowo, to z pewnych szczegółów umundurowania, z ogólnej sylwetki można wnioskować, iż jest to generał adiutant cesarza Mikołaja II.
Błękitna wstęga orderowa. Przechodząca z prawego ramienia do lewego boku oraz srebrna gwiazda na lewej piersi wskazują, iż portretowany posiadał Order św. Andrzeja, nadawany niezwykle rzadko i tylko najwyżej postawionym osobom. Posiadali go automatycznie wszyscy członkowie rodziny cesarskiej, Zarówno to odznaczenie jak i inne liczne odznaczenia zaznaczone na mundurze portretowanego sugerują, iż być może jest nim jeden z licznych książąt.
Z kolei fizjonomia portretowanego (charakterystyczna broda i wysoki wzrost) sugerują, iż może nim być w. Ks. Mikołaj Mikołajewicz Romanow, stryj Mikołaja II i przyszły głównodowodzący armią rosyjską podczas I wojny światowej.
[Mieczysław Siciński]