Uczeń Jana Matejki, Franza Stucka w akademii monachijskiej, Jeana-Léona Gérôme`a w Paryżu. Po powrocie do Polski osiadł w Krakowie wiele podróżując - do Włoch, po Palestynie, dłużej przebywał w Belgii i Holandii. Jego prace wystawiano w całej Europie, zyskał uznanie za sprawą doskonałego rysunku i efektów kolorystycznych. Od 1902 r. poświęcił się głownie tematyce żydowskiej.
Rysował przede wszystkim pastelem, rzadziej malował olejno. "Był doskonałym rysownikiem, wrażliwym obserwatorem i kolorystą. Posługiwal się stonowanymi zestawieniami [...], a najczęściej gamą intensywnych błękitów łączonych z żółciami..." (Janina Wiercińska).