Studiował w krakowskiej ASP u J. Mehoffera i L. Wyczółkowskiego. Podczas pobytu w Paryżu poznał sztukę Cezanne`a i pozostał pod jej wpływem. Późniejsze wyjazdy do Paryża zaowocowały przyswojeniem sobie sztuki kubistów. Członek grupy Ekspresjoniści Polscy (późniejsi Formiści). Wspólnie z L. Chwistkiem i K. Winklerem redagował pismo "Formiści". Maksymalnie upraszczał i geometryzował formy, czerpał z polskiego folkloru i sztuki naiwnej. W latach trzydziestych artysta odszedł od formistycznego ujmowania materii malarskiej na rzecz koncepcji kolorystycznych. W tym czasie powstaje wiele znakomitych portretów, aktów i martwych natur. Prezentowany obraz utrzymany jest właśnie w stylistyce ostatniego okresu twórczości Tytusa Czyżewskiego.