Iwan Trusz malarstwa uczył się w latach 1892-97 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Izydora Jabłońskiego, Władysława Łuszczkiewicza, Jana Unierzyskiego, Leopolda Löfflera, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego, a także jako wolny słuchacz uczęszczał przez kilka tygodni w 1894 roku do wiedeńskiej Akademii. W roku 1897 po otrzymaniu stypendium rządowego studiował krótko w prywatnej pracowni Antona Ažbégo w Monachium. Po studiach wiele podróżował; odwiedził Rzym, Palestynę, Egipt, Krym (był tam dwukrotnie m.in. z powodu prac nad przygotowaniem ilustracji do Sonetów Krymskich Adama Mickiewicza). Na stałe zamieszkał we Lwowie. Tu też miał trzy indywidualne wystawy swoich prac. Od 1902 roku prezentował także swoje obrazy w krakowskim TPSP. Malował przede wszystkim pejzaże - nastrojowe rozległe stepy i pola ukraińskie oraz krajobrazy ze swoich podróży. Tworzył też portrety i sceny rodzajowe z życia Hucułów. Ponadto zajmował się ilustratorstwem i krytyką artystyczną.
Iwan Trusz znany jest przede wszystkim jako znakomity pejzażysta. Być może dlatego, że z namalowanych przez artystę portretów znanych jest obecnie zaledwie około dwudziestu, a według informacji jego córki, powstało ich około trzystu pięćdziesięciu. Malarz portretował przede wszystkim znane osoby ze świata kultury i polityki m.in. I. Frankę, M. Drahomanowa, W. Stefanyka, Ł. Ukrainkę, A. Szeptyckiego, M. Łysenkę oraz członków swojej rodziny.
Przedstawiony obraz jest prawdopodobnie wizerunkiem żony artysty, Ariadny Drahomanówny, poślubionej w 1904 roku, na co wskazuje duże podobieństwo do jej późniejszego portretu (por. T. Basanez`, Iwan Trusch. Ein europäischer Maler aus der Ukraine, Aachen 1977 r., s. 167 il. 81).