Stefan BUKOWSKI (1878-1929)
Malarz, w latach 1897-1902 kształcił się w krakowskiej ASP u F. Cynka, J. Unierzyskiego, L. Wyczółkowskiego i T. Axentowicza, przez rok kontynuował naukę w Szkole Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, od 1902 przez kolejne pięć lat studia uzupełniał w Monachium u A. Ažbégo i S. Hollósy'ego, a następnie w Paryżu, gdzie w 1909 uzyskał w Salonie Société des Artistes Français odznaczenie za portret kobiecy. Odwiedził Włochy. Był członkiem TZSP, Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Miał dwukrotnie wystawy indywidualne w warszawskiej Zachęcie. Artysta malował pejzaże, martwe natury, portrety, głównie w technice olejnej, od 1922 malował również akwarelą.
Olej, tektura, 48 x 56 cm,
sygn. p.g.: S Bukowski.
Stefan BUKOWSKI (1878-1929)
Malarz, w latach 1897-1902 kształcił się w krakowskiej ASP u F. Cynka, J. Unierzyskiego, L. Wyczółkowskiego i T. Axentowicza, przez rok kontynuował naukę w Szkole Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, od 1902 przez kolejne pięć lat studia uzupełniał w Monachium u A. Ažbégo i S. Hollósy'ego, a następnie w Paryżu, gdzie w 1909 uzyskał w Salonie Société des Artistes Français odznaczenie za portret kobiecy. Odwiedził Włochy. Był członkiem TZSP, Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Miał dwukrotnie wystawy indywidualne w warszawskiej Zachęcie. Artysta malował pejzaże, martwe natury, portrety, głównie w technice olejnej, od 1922 malował również akwarelą.