Studiował malarstwo na ASP w Krakowie w pracowni Teodora Axentowicza, następnie na ASP w Wiedniu u Kazimierza Pochwalskiego. Okres międzywojenny to czas wytężonej pracy twórczej owocującej wieloma znaczącymi wystawami malarstwa i grafik w Przemyślu, Lwowie, Warszawie, Katowicach, Łodzi, Paryżu. Prezentował na nich prace przedstawiające pejzaże, weduty, portrety, sceny rodzajowe oraz martwe natury. Odbywał podróże artystyczne po Polsce, Włoszech, Bałkanach oraz do Paryża. Po II wojnie światowej osiadł na stałe w Przemyślu. Jego twórczość była w dużym stopniu kontynuacją pierwotnych dokonań. W latach pięćdziesiątych zdominowała ją abstrakcja. Zawsze jednak spod jego pędzla wychodziły obiekty świadczące o wysokiej kulturze twórczej czego doskonałym przykładem jest oferowany portret.
Obrazy Strońskiego znajdują się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Przemyślu, Muzeum Okręgowym w Rzeszowie, Muzeum Sztuki w Łodzi.