Malarka i poetka, córka emigrantów z Polski. Uczestniczyła w salonach Tuileryjskim i Niezależnych. Malowała, zwłaszcza w latach 1936-1938, studia portretowe ludzi o sugestywnych, pełnych zamyślenia twarzach. Podejmowała także tematy społecznych wynaturzeń, które ujawniały egzystencjalne lęki artystki wobec ideologii faszyzmu i zapowiedzi wojny. Jej płasko malowane obrazy, złożone z szerokich plam nasyconych barw, wykazują wpływy kubizmu. Uprawiała także malarstwo pejzażowe i martwa naturę (Barbara Brus-Malinowska, Kisling i jego przyjaciele: wystawa obrazów i rzeźb z kolekcji Musée Du Petit Palais W Genewie, 1996, Muzeum Narodowe w Warszawie, s. 156).