Axentowicz zasłynął przede wszystkim jako autor kobiecych portretów perfekcyjnie wykonywanych w technice pastelu. Malował wizerunki dam z arystokratycznych sfer, artystycznych kręgów i mieszczańskich salonów czerpiąc inspiracje z malarstwa J. Whistlera, J. Sargenta i G. Boldiniego ("Portret damy w czarnej sukni", 1906, Muzeum Narodowe w Poznaniu). Doskonałych wzorów dostarczało mu angielskie malarstwo portretowe, które poznał w czasie pobytu w Londynie na początku swej kariery artystycznej. Umiejętnie wykorzystując atrybuty kobiecości nasycał swe obrazy subtelnym erotyzmem. Barwy jesieni, w jakich utrzymany jest obraz, pogłębiają liryczną ekspresję modelki i nastrój emanujący z obrazu.