Oferowany obraz autorstwa Wojciecha Fangora stanowi doskonały przykład na wszechstronność twórcy, którego malarskie, pełne barw i wibracji optycznej przedstawienia osiągają rekordowe ceny na rynku aukcyjnym. Artysta w swoich plakatach czy rysunkach stosował te same środki artystyczne, których używał w malarstwie, jak kontrastowe barwy, uproszczone i ekspresyjne figury i linie. Wojciech Fangor jest uznawany za współtwórcę Warszawskiej Szkoły Plakatu. Rysunki Fangora były publikowane w dzienniku „Życie Warszawy”. Ponadto projektował dekoracje teatralne, jak również monumentalne kompozycje do miejsc użyteczności publicznej, jak na przykład wnętrze kawiarni Toru Wyścigów Konnych na Służewcu w Warszawie czy wystrój wnętrz stacji II linii warszawskiego metra. Artysta podjął współpracę z architektami, między innymi Stanisławem Zamecznikiem czy Oskarem Hansenem. Właśnie dzięki tej działalności Wojciech Fangor zainteresował się „przestrzenią”, jej oddziaływaniem na człowieka, potencjalnego widza jego obrazów, co stanowi podwaliny do teoretycznych wyznaczników dla jego „optycznych” obrazów. W 1961 roku Wojciech Fangor wyjechał do Stanów Zjednoczonych, skąd wrócił dopiero w 1999 roku.
olej, drewno (drzwi); 137 x 92 cm;
sygn. p. d.: Fangor;
na odwrocie opisany: Fangor 1991
Obraz wpisany do katalogu raisonné artysty pod numerem P.1055.
Oferowany obraz autorstwa Wojciecha Fangora stanowi doskonały przykład na wszechstronność twórcy, którego malarskie, pełne barw i wibracji optycznej przedstawienia osiągają rekordowe ceny na rynku aukcyjnym. Artysta w swoich plakatach czy rysunkach stosował te same środki artystyczne, których używał w malarstwie, jak kontrastowe barwy, uproszczone i ekspresyjne figury i linie. Wojciech Fangor jest uznawany za współtwórcę Warszawskiej Szkoły Plakatu. Rysunki Fangora były publikowane w dzienniku „Życie Warszawy”. Ponadto projektował dekoracje teatralne, jak również monumentalne kompozycje do miejsc użyteczności publicznej, jak na przykład wnętrze kawiarni Toru Wyścigów Konnych na Służewcu w Warszawie czy wystrój wnętrz stacji II linii warszawskiego metra. Artysta podjął współpracę z architektami, między innymi Stanisławem Zamecznikiem czy Oskarem Hansenem. Właśnie dzięki tej działalności Wojciech Fangor zainteresował się „przestrzenią”, jej oddziaływaniem na człowieka, potencjalnego widza jego obrazów, co stanowi podwaliny do teoretycznych wyznaczników dla jego „optycznych” obrazów. W 1961 roku Wojciech Fangor wyjechał do Stanów Zjednoczonych, skąd wrócił dopiero w 1999 roku.